Met de Here God naar 't Openluchtmuseum

Voor achten deze morgen ging mijn vrouw al op reis.
Ze loopt al gedurende een aantal maanden het trekvogelpad.
Dat gaat, naar ik meen vanaf Bergen aan Zee tot aan de
Duitse grens. Ruim vijf jaren geleden liep ze al het Pieterpad.
Ja ja, ik heb een sportieve echtgenote.
Vanmorgen zou ze vanaf Elst verder naar het Oosten gaan.
We spraken af, als het traject te ver zou zijn, dan zou ik haar
met de auto van een bepaald meeting point afhalen. Twintig
minuten geleden belde ze: "Het gaat me lukken!'
Natuurlijk blijf ik niet thuis "duimen draaien". Eerst een half uurtje mezelf aanpakken
door wat huishoudelijk werk te verrichten. Normaliter is dat iets dat we samen doen.
Zij kookt en ik doe de afwas. En zo hebben we elk onze bezigheden.
We hebben beiden een jaarabonnement "Openluchtmuseum", gevestigd in onze woonplaats Arnhem. Tien minuten op de fiets en ik ben er. Zo'n jaarkaart is voldoende voor wel meer dan tien bezoeken, zo veel is er te bekijken. Soms gaan we samen, een andere keer ga ik alleen, zoals, bijvoorbeeld deze morgen.

Maar wat heeft dat nu met de Here God te maken? Nou, in de bijbel lees je: "Bidt zonder ophouden". Onder het zien van zoveel interessante huizen en Nederlandse geschiedenis, realiseerde ik me op een van de wandelpaden: "Je bent aan het bidden". En ik was er me van bewust, dat ik vervuld was met het grootste plezier.
"God, ik ben zo dankbaar dat ik U mag kennen, enzovoorts". Ik dacht onwillekeurig aan de bijbeltekst waar Jezus zegt, dat hen, die in Mij geloven: "Stromen van levend water zullen uit uw binnenste vloeien".

Onder het wandelen vond ik het een voorrecht om voorbede te doen, afwisselend met het kijken naar de zeden en gewoonten van verre voorouders. Ik kon het niet laten me af te vragen, wie van die lui ga ik later weer ontmoeten wanneer we verenigd zijn met ontelbare christenen in de nabije toekomst, wanneer Jezus terug komt.

Na zeven kwartier actief marcheren, kijken en bidden, was m'n energie op en begaf ik me naar de uitgang. Aankomend bij onze flat maakte ik nog een tijdlang een gezellig praatje met één van onze buren die een paar "huizen" verder woont op de zevende galerij. Wie weet maken we nog eens een afspraak.
Ondanks dat G. en ik dikwijls een heel verschillende invulling van onze agenda hebben, hebben we daarna elkaar steeds heel wat te vertellen. En meer dan zestig procent van onze tijd delen we onze flat samen. En allebei zijn we reuze dankbaar
dat we dat van Hem ontvangen geloof altijd sámen kunnen delen.