Zwart is het nieuwe Wit…

...als ik de reklame van mijn nieuwe tandpasta geloof. Zag ik gisteren in de winkel liggen – zwarte verpakking – vegan, zonder mikropereltjes, met actiefkool. Beloofd witte tanden. Klinkt spannend. Dus gekocht. S’avonds direct gebruikt en ja, ze is idd zo zwart als het op de foto te zien is. En smaakt ook nog lekker. Hoe wit mijn tanden uiteindelijk ervan worden valt nog te bezien.

Tijdens het borstelen moest ik wel erover nadenken- wat als zwart echt het nieuwe wit was? Dan zag de wereld toch behoorlijk somberer uit: zwarte sneeuw – brrr, onvorstelbar. Zwarte wolken – soms wel te zien bij een vuur. Niet lekker. Zwarte bloemen – misschien heel bijzonder, maar bijzonder mooi? Weet niet...En als je het symbolisch zou willen bekijken b.v. in verband met de huidkleur kom je in heel andere gedachtens terecht die onze wereld ook politisch op de kop zou stellen...maar goed ik dwaal af.

Er wordt soms ook gezegd dat zwart niet eens een kleur is maar het afwezig zijn van licht. Ja, in het donker is geen licht. En donkerheid maakt ons vaak een bangerd hart. Wij verlangen naar licht, ons lichaam heeft licht nodig om gezond te blijven en ook ons ziel.“Mijn ziel verlangt naar de Heer, meer dan de wachters naar de morgen.” (Psalm 130,6). Wij verlangen eigenlijk naar het ultieme licht – naar God.
Ondertussen zijn we nu in de stille week en Pasen is op komst – een weg van zwart naar wit – van donkerheid naar licht. De duisternis van dood door het kruis wordt overwonnen door het grootste licht dat er bestaat: de liefde – van Hem. Idd werd toen en is nu nog zwart het nieuwe wit – het kruis het symbool van dood en liefde tegelijk.

Ik ga lekker verder borstelen met mijn zwarte tandpasta die eerst grijs wordt door het borstelen en me straks misschien witte tanden bezorgdt en wens iedereen gezegende Paasdagen!