De vaat doen – een meditatie

Ik ben opgegroeid in een gezin van 6 en we hadden nooit een vaatwasmachine. Er was vaak veel vaat te doen – meestal waste mijn moeder en wij droogden af. Vaak onstonden leuke gesprekken die je anders nooit zou hebben gevoerd. Maar vaak was het natuurlijk stom werk dat moest gebeuren. Dat hoorde bij het huishouden. En dat is bij mij zo gebleven. Ik had nooit een vaatwasmachine – niet tijdens mijn studiejaren nog tijdens mijn huwelijk nog nu. En ik heb het nooit gemist.

Er is nu wat minder vaat sinds mijn dochter het huis uit is. Vroeger heeft ze wel meegeholpen maar vaak ook niet omdat het voor mij niet eens hoefde. Het was een rustmoment voor mij op drukken dagen en is het nog steeds. Als ik niet weet wat eerst moet gebeuren van mijn lijstje dan doe ik vaak de vaat om mijn gedachten op een rij te zetten en doe tegelijk ook nog iets van de lijst.

Vaak gebruik ik de tijd om over dingen natedenken die me bezig houden, die in mijn achterhoofd zitten maar vaak aan de kant worden geschoven, over alledagse dingen met wie ik worstel of blij om ben, soms raak ik ook in gesprek met God. Dus het is echt soms een moment van meditatie ondanks dat ik bezig ben met mijn handen. Ik zal het niet willen missen.

En soms luister ik gewoon naar een boeiend luisterboek heel ontspannen en afleidend of naar muziek die me laat meezingen of dansen...ook heel ontspannend. Of het ecologischer is dan een vaatwasmachine weet ik niet misschien is het juist andersom – kan me ook niet meer schelen want ik ben blji dat ik geen heb want op een machine laat zich zo moeilijk mediteren...