Ik denk, dus ik besta....

"Ik denk, dus ik besta"....
Een uitspraak van de bekende filosoof Descartes.
Als jochie van een jaar of negen vroeg ik me soms af of andere kinderen de wereld om hen heen op dezelfde manier zouden zien zoals ik dat zelf met mijn ogen aanschouwde. Achteraf realiseer ik me dat dat niet zo'n gekke gedachte was.
De metafysische wereld, zoals ik dat beleef, is net zo'n reële wereld als de natuurlijke wereld. Om daarover verder te borduren.

Het gros van de mensen om ons heen hebben ogen maar ze zien niet; ze hebben oren maar ze horen niet. Dat is een uitspraak uit de bijbel.
Je bent een gezegend mens, en, misschien wel ondanks je een handicap of beperking hebt, wanneer je ogen hebt voor Gods wereld en oren hebt om zijn stem te verstaan.
In de oude gereformeerde kerk zoals ik dat van vroeger onthouden heb, is er zoiets als een begrip: "de dagelijkse bekering". Om het eenvoudig te zeggen moet (mag) je elke dag enkele keren de intentie uitspreken dat het je harte verlangen is om te kiezen voor de leiding van de heilige Geest. Het vreemde van het natuurlijke denken is de gedachte: "Maar dan moet ik het natuurlijk ook wel heel echt menen !!"

Romeinen acht leert ons echter: "Wij weten niet hoe wij kunnen bidden naar behoren, maar de Geest Zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen."
Je mag Hem steeds laten weten; "Ik wil u graag gehoorzaam zijn, of ik het nu wel of niet voel. Niets liever God, dan dat ik eens willend ben met U."
Het is heerlijk wanneer je sensitief bent om Gods weg te ontdekken voor je leven.
Maar, pas op, alleen gevoel is een slechte raadgever.
Er bestaat zoiets als de schommeling tussen 'himmelhoch jauchzend und zum Tode betrübt." In de omgang met Hem wordt gevoel aangestuurd door je denken en je wil.
Er gaat ook geen dag voorbij of er bestaat ook zo iets als een licht verzet om steeds voor je eigen verlangen te kiezen. Dat weet Hij ook.

Steeds wanneer je je dat bewust bent, haal dan maar diep adem terwijl je fluistert:
"In alles uw weg, mijn God; ik kies voor de smalle weg die ten leven leidt."
In de volharding ligt je behoud. In het dienen van Hem ontdek je steeds de juiste proporties waar het om gaat in het leven. Het verlangen naar DE grote liefde in je leven kan heel je denken in beslag nemen. Het kan een obsessief verlangen worden. En dan is het raadzaam je denken onderworpen te maken aan Zijn liefde en leiding voor je leven. Hij misgunt je dit natuurlijke verlangen niet; echter wel onder Zijn leiding. Je hebt een wereld te verliezen en een eeuwigheid te winnen. Gods genade is groot over je leven.