De kracht van de eenvoud

We zijn met z'n tweetjes zeven volle weken even weg van de wereld geweest.
Zaterdag, 7 april arriveerden we weer in Nederland. En het leek er wel op dat we het mooie weer van Spanje mee naar Nederland brachten. Een paar van onze kleinkinderen hebben zo lang op het huis gepast. Het was een vrolijk weerzien.
Inmiddels het ik een lijst van wel vijfentwintig to do's genoteerd wat allemaal weer op ons staat te wachten.

Een paar dagen geleden passeerden we in de nabijheid van Andorra via de Pyreneeën de grens tussen Spanje en Frankrijk. Omwille van de schoonheid van de natuur kozen we bewust voor de hoge bergpassen. Mijn vrouw is wat moediger en avontuurlijker als ik en meestal zit zij dan achter het stuur. We wisselen elkaar veelvuldig af. De lange rechte einden via de tolwegen is meer mijn ding.

Je leert elkaar weer op een frisse nieuwe manier bewonderen. Ik ervaar het als een godswonder dat Hij mij een krachtige spontane vrouw heeft toevertrouwd. Onder het rijden door dankt ze God hardop en veelvuldig dat Hij ons zo laat genieten van alle mooie dingen die we zo mee maken. In stilte dank ik Hem dan dat Hij ons aan elkaar heeft toevertrouwd. Tevens realiseer ik me dan dat de gave van dankbaarheid een soort van sleutel is dicht bij elkaar en dicht bij Hem te blijven.

Via Toulouse bezochten we de kathedraal van Albi, een kolos van een gebouw en aan de binnenkant van een bovenaardse schoonheid. Het was vooral de wens van G. dat we deze kathedraal nog een keer zouden bezichtigen. Het werd weer echt een stukje teamwerk dat het allemaal lukte via de nauwe straatjes van zo'n grote stad. We hebben gedurende vele keren zo krachtig de bewarende hand van God ervaren tijdens deze reis.

Thuis gekomen, en, ijdel als ik ben, kijk ik naar mezelf in de spiegel. M'n baard en haar zijn echt wit aan het worden.
Het is ook weer heerlijk om thuis te zijn. Het contact met buren, kinderen en kleinkinderen die langs komen en ook om samen de dingen van God met elkaar te delen. Onwillekeurig denk ik dan, je bent een rijk bevoorrecht mens.

Het kost me moeite om keuzes te maken, te gaan knippen in een veelheid van vrijwilligerswerk. Ik heb meer tijd nodig om met God alleen te zijn. Het is echt zo.'
Er zijn steeds meer dingen waarover ik denk om niet alles te hoeven weten en te doen. Hoe meer je leest, des te meer besef je dat je zo weinig weet.
Bij vlagen ervaar ik op krachtige wijze Gods liefde, onverdiend en niet begrepen.