Pech onderwech

vrijdag, 21 februari

Aan de rand van een groot industrieterrein staan we met onze camper in Vilamalla, een plaats in Noord Oost Catalonië (Spanje). Vanuit ons woongedeelte hebben we uitzicht op de Pyreneeën. We moeten ons tevreden stellen met een schrale noordenwind die vanuit de bergen onze richting opblaast. Gelukkig schijnt de zon wel. Met veel moeite hebben we deze plaats bereikt.

Jongstleden zaterdagmorgen 17 februari startte ik de camper om die vol te gooien met diesel. Pas bij de 15e keer startte de motor op. Nadat ik getankt had, startte hij bij de tweede keer. We wisten dat onze auto startproblemen had, echter vanuit de garage werd ons gezegd dat we veilig met onze auto onderweg konden gaan.
's Morgens, 18 februari vertrokken we in alle vroegte voor een meerdaagse vakantie, richting het zuiden. Het opstarten ging weer zeer langzaam. Gelukkig konden we wegrijden onder een blauwe hemel. De laatste jaren zijn er veel nieuwe wegen aangelegd en probleemloos passeerden we Maastricht en Luik.

In Luxemburg tankten we zo'n 70 liter diesel en viel het opstarten na de tankbeurt mee. Opgelucht dat we weer reden. Behalve de startproblemen rijdt de motor als een torretje. Met een kruissnelheid van 90 à 100 kilometer reden we bij Metz de tolweg op. Het was een sombere grijze dag met veel smog in de lucht. Onze voorruit werd met een witte poederlaag bedekt. We reden door tot halverwege Nancy - Dyon - Lyon en brachten de auto tot stilstand op een grote area met alle faciliteiten. Inmiddels was het daar wel beduidend minder koud als in Nederland. We waren moe van een dag ingespannen rijden en om 19.00 uur maakten we ons bed op.

De blinden voor de ramen, een plek vlak bij het restaurant waar veel mensen lopen. Normaliter kun je de camper alleen van de buitenkant op slot doen. Echter, m'n vrouw had een ingenieuze manier ontdekt om voor 's nachts de auto veilig af te sluiten. Onze oude camper uit 1989 heeft een vast stuurgedeelte met drie zitplaatsen en aan beide kanten een portier. Aan de rechterkant van de auto bevindt zich een brede zijdeur. De truc om alle deuren op slot te doen gaat als volgt: je sluit de rechter zijdeur bij het stuurgedeelte en de brede zijdeur aan de andere kant. Je stapt in aan linker kant van de stuurcabine, doet de deur dicht. Vervolgens draai je het raampje van de deur naar beneden en door het open raam kun je van binnenuit de deur aan de buitenkant op slot doen. Vervolgens draai je het raam weer naar boven. Leuk hè?

Eerst even de gaskachel aan om de ergste kou te verdrijven. Maandagmorgen om half acht reden we alweer op de tolweg, richting het zuiden. Het opstarten ging moeizaam en een chauffeur van een bus die onze moeizame pogingen gadesloeg maakte naar ons een gebaar, geen gas geven bij het opstarten. Gelukkig, de motor startte weer.
Steeds om het uur wisselen we af wie de bestuurder zal zijn. We spraken af, zodra we in Spanje zijn, zoeken we een garage op.
De tweede dag bereikten we weer een heel mooie standplaats in de buurt van Perpignan (Frankrijk). Om een lang verhaal kort te maken, bereikten we op de derde dag met veel vijven en zessen, angstige momenten om een auto die niet deed wat wij wilden, toch een garage waar we naar op zoek waren.
We hebben een Mercedes Sprinter en na zo'n twee uren konden ze in een Mercedes Benz garage de diagnose vaststellen en de te herstellen onderdelen zouden woensdag vanuit Madrid binnen moeten komen. Die woensdag moest ik om
drie uur 's middags de camper weer afleveren voor verder herstel.

Die woensdagmiddag werd ons verteld dat we de camper na twee `twee en een half uur weer mee konden nemen. We konden boven, in een geriefelijke ruimte, in de garage zolang wachten.
Na drie uur wachten gingen we naar beneden om toch maar eens te informeren.
De contactpersoon kwam ons met een zorgelijk gezicht vertellen dat er zich nieuwe complicaties hadden aangediend. De startmotor was ook kaduuk gegaan en moest worden vervangen. Misschien zou het hen lukken om vanuit Barcelona een startmotor te krijgen, die dan, mogelijkerwijs de volgende ochtend binnen zou komen. Met een hart vol van zorgen namen we afscheid. Enkele monteurs deden ons een plezier om de camper vanuit de garage naar de straat te duwen.
Inmiddels was het ontzettend koud en een krachtige wind vanuit de bergen joeg onze kant op. We hebben allebei onze gebeden gedaan en deden vervolgens op de bovenomschreven wijze onze camper op slot, waarna we gingen slapen.

De volgende dag waren we al weer heel vroeg wakker en om half acht gingen we naar een chauffeursrestaurant om koffie en dat soort dingen te nuttigen. Om acht uur vernam ik bij de garage, dat ze om tien uur meer zouden weten. Duimen draaien in de tussenliggende uren. Om tien uur weer vragen. We zagen dat de werklieden de camper weer naar de garage gesleept hadden en daaruit putten we hoop. Ja hoor, er was een startmotor binnen gekomen en ze hoopten dat de auto om twaalf uur weer klaar zou zijn. En......God zij dank, onze hoop werd niet beschaamd.
Achterliggende dagen zijn we inmiddels weer meer als duizend kilometer verder gereden en staan nu op een camping met echt misschien wel 200 Nederlanders te Calpe, nabij Benidorm.