Eindelijk thuis

Dit gedicht heeft even op zich laten wachten en is het vervolg van mijn blog over de urn van mijn ouders en hun "thuiskomst" Ik ben in een periode van ongeveer 10 jaar steeds meer verzorgende taken van mijn ouders op mij gaan nemen en ben zelfs inwonend mantelzorgster geweest. Met dit gedicht probeer ik een ieder een stukje te laten zien van hoe het is zo dicht bij je ouders te staan.

Alleen geboren, alleen gestorven bijna 50 jaar in liefde geborgen.
Twee harten samen gesmolten stonden jullie voor iedereen klaar, maar dat het niet altijd koek en ei was is ook waar.
Papa had zo zijn gebruiksaanwijzingen, maar mamma wist deze heel goed te vinden, papa was niet makkelijk maar tegelijk waren jullie dikke vrienden.
25 augustus 2012 was de datum dat ik de ogen van mijn moeder sloot, voor jou papa was het verdriet te groot
Het was niet eerlijk het was gemeen, jouw lieve Lydia liet jou alleen.
Na alle drukte en alle bureaucratie bleek ook nog dat jij was getroffen door dementie.
De waarheid om het overleiden van je vrouw kon jij niet aan, voor jouw gevoel lied ze je immers in de kou staan.
Eerst trok mijn zoon, jouw kleinzoon bij je in, 2 jaar later ik met mijn hele gezin.
Eindelijk had je weer een gezin om je heen, eindelijk voelde je je niet meer zo alleen.
Langzaam veranderde onze rollen, ik was niet langer meer jouw dochter jij was eerder mijn kind, dat is ook het gedeelte wat ik het aller moeilijkste in zoiets vind.
Elke keer een stapje verder in de rol van verzorgster zijn, elke keer een stapje verder afscheid nemen van wat was doet pijn.
Niet iedereen vond dat jij thuis mocht blijven wonen en uiteindelijk kwam het zover dat ik je uithuisplaatsing niet meer kon voorkomen.
Het eerste huis was voor jou niet goed het tweede huis wist wel hoe het moest.
Helaas het was te laat de schade was te groot, wel ben ik blij dat je ook die laatste weken van je leven genoot.
24 maart 2017 ging jij mama achterna, en sloot ik dit keer de ogen van mijn pa. Ik voelde jullie zijn nu weer bij elkaar jullie zijn nu echt weer een paar
Ik moest jullie grootste wens nog vervullen samen in een urn wilde jullie zijn bij mij in huis, 22 december 2017 waren jullie eindelijk allebei weer thuis.