Liefde, gave en opgave

In het zevende hoofdstuk van zijn eerste brief aan de Korintiërs geeft Paulus een hele vuist van leefregels aan (jonge) mensen die zich voorbereiden om te gaan trouwen. Een heel cruciaal uitgangspunt vind je in de verzen 32 - 36.
"Een man die getrouwd is..........denkt (ook) aan wat zijn vrouw graag wil."
.............."Maar een vrouw die getrouwd is,....... denkt (ook) aan wat haar man graag wil."

Wanneer het eerste vuur van verliefdheid een beetje tot rust is gekomen, kom je hier terecht bij een basis gedachte waar je samen een heel leven mee verder kunt. Als je om iemand geeft, denk je met regelmaat aan die persoon en wil je die ander ook graag aan haar of zijn wensen tegemoet komen.
Je hebt een opwaartse schaal: kennissen, familie, vrienden, broers en zusjes, ouders en........ man en vrouw relatie. De volgorde zal bij menigeen verschillend zijn. Grootouders passen daar ook nog ergens tussen.

Als je om iemand geeft, wil je die ander ook zien. Verliefden willen elkaar veel zien. Maar ook hier geldt: Overdaad schaadt.
Voor getrouwden geldt dat je hele leven gecentreerd is om de gedachte, wat wil ik, en, wat wil hij (of zij)? Het verrukkelijke van een geloofsleven is dat God in het plaatje past. Eigenlijk geldt het andersom. Vanuit Zijn optiek passen wij in het plaatje.
Hobbies, de drang naar carrière, een derde in het spel, gevarenzones blijven en daar moet je goed op bedacht zijn. Onderschat ze niet. Blijf ten allen tijde veel met elkaar praten.
En accepteer ook dat je allebei heel verschillend (kunt) zijn. In menig geval trekken de uitersten elkaar aan.

Als de ander geen zin heeft om te vrijen, moet je daar met elkaar over kunnen praten. Respectvol omgaan met de ander kost ook energie en soms gaan dingen compleet anders zoals jij je dat eerder had voorgesteld.
Echte liefde, daar heeft alles te maken met jouw Schepper, Hij die je bedacht heeft en precies weet hoe je in elkaar steekt.
Liefde, gave en opgave.