Vera deelt de lakens uit - 19 -

De jongens waren met Joke naar haar appartement in Amsterdam.
Ad en Vera hadden het weekend het hele rijk alleen.
Elke keer wanneer ze elkaar ontmoetten, was er zoveel om samen te overleggen, ideetjes om over te praten, uit te gaan, leuke dingen te doen.
Natuurlijk was het ook wennen aan elkaars leefstijl.
Het gezin waar Ad in opgroeide was nog een beetje van de ouderwetse leefstijl. Pa werkte buitenshuis; moeder poetste het huis, kookte eten en zorgde voor gezellige weekenden. Toen de kinderen nog thuis woonden hielp
de dochter ook mee in het huishoudelijk gebeuren. De beide jongens deden meer klussen buitenshuis.
Echter, tijden veranderen. De tijd, dat de man bij een huwelijk er tegelijk een huishoudster bij kreeg, was niet meer zo.

Zaterdagmorgen, bij de koffie.
"Ad, lieverd, wil je me straks een poosje helpen?"
Ad was meteen alert waar Vera mee voor de dag zou komen.
Vera vervolgde: "Schattebout, ik heb het de laatste weken best wel erg druk gehad. Aan sommige taken in huis ben ik eigenlijk niet toegekomen.
Het zou me heel veel schelen, wanneer we na de koffie, samen twee uurtjes aan de slag gaan. Zou je dat willen?"
Ad bestudeerde het gezicht van z'n vriendin en het eerste wat hij dacht:
"Wat is ze toch lief".
Maar ze weet ook wel wat ze wil en het eerste wat hij zei:
"Meisje, ik sta helemaal tot jouw beschikking. Jouw dienstwillige echtgenoot".
Na een paar korte instructies ging Ad het sanitair doen, zowel van beneden als boven. Verder wilde Vera graag dat hij met een zeepsopje de randen bij de deurposten schoon maakte, waar plakhanden van de kinderen hun sporen achterlieten. Ook alsjeblieft de deurposten van de kamers boven. Al met al zou het best een klus worden van twee uren.
Wanneer je van elkaar bent gaan houden, dan is geen inspanning teveel.
Ad was het wel gaan waarderen dat ze steeds meer de dingen samen deden en elkaar betrokken in overleg over van alles en nog wat.

Ad was aan 't eind van de ochtend, bijna met het poetswerk klaar, ware het niet, dat de deur van de kleine kamer boven op slot zat.
"Vera, wil je de deur van de naaikamer van slot doen?"
Even was er een steekje los bij Vera.
Wat moest ze zo snel zeggen, Het ontwerp voor haar bruidsjurk wilde ze geheim houden. De Here God zou het wel niet zo erg vinden dat ze een halve waarheid zou vertellen.
Vera kleurde een beetje.
"Ad, laat dat laatste kamertje maar zitten. Ik wil niet dat de jongens alles weten waar ik zo al mee bezig ben".
"Oké meisje, ik doe het overigens graag voor je".
Het ontging hem niet dat Vera kleurde, een blos op haar wangen kreeg.

De middag die volgde, hadden ze het samen maar wat druk voor sinterklaas cadeautjes en de daarbij behorende surprises.