Pa Westerduin in de ban van de preek - 16

Het leek wel of er een heel carrousel aan gebeurtenissen rond hun beider leven passeerde. Maar ook het leven van hun ouders was daar volop bij betrokken. Na de mooie nazomer die ze samen beleefd hadden, en die veel van het natte voorgaande jaargetijde had goed gemaakt, had de herfst volop z'n intrede gedaan.
De enkele droge dagen die ze nu nog hadden was het een genot om samen met de jongens de vrije natuur op te zoeken en zich te verwonderen over al die kleurrijke herfsttinten.

Ten huize van de familie Westerduin aan de rand van Bodegraven deden zich ook allerlei veranderingen voor.
Pa Westerduin had in z'n riante villa ook z'n makelaarskantoor gevestigd.
Op een bescheiden bord in de tuin stond: Makelaardij Westerduin.
Nog een jaar en dan was hij pensioen gerechtigd. Echter, hij hield veel te veel van z'n werk zodat het idee om daarmee te stoppen, hem alleszins aantrekkelijk leek. Die grote veranderingen die zich in het leven van Vera hadden voorgedaan waren hem niet in de koude kleren gaan zitten.

Verliefd als hij was, had hij zevenendertig jaar geleden zijn aanstaande vrouw toegezegd dat hij er in bewilligde met haar naar de kerk te gaan.
In die tijd was het nog heel gewoon dat echtelieden zich aan elkaar conformeerden.
Behalve zijn werk hield hij nog altijd heel veel van z'n Nel, maar die kerkgang......, het kon hem niet boeien. En geleidelijk aan verwaterde deze voorgenomen gewoonte in z'n leven.
Al snel daarna hadden hun drie kinderen, waaronder Vera, er ook geen zin meer in om samen met moeder naar de kerk te gaan. Hij stond er eigenlijk niet bij stil dat hij daar z'n geliefde vrouw verdriet mee aandeed.
Echter, met z'n opbloeiend makelaarsbedrijf, vond hij dat hij wel recht had op z'n vrije weekenden. Dat ze door deze beslissing wat uit elkaar groeiden, nam hij op de koop toe.

En nu, zoveel jaren later, leek er een kentering in hun leven te komen.
Een enkele keer logeerden ook de jongens van Vera een heel weekend bij opa en oma. Dan hadden Vera en Adriaan een weekend samen en dat gunden ze hen maar al te graag.
Vera trok op z'n vrouw aan en het leek wel of heel hun huiselijk leven opklaarde. De gesprekken onderling werden veel levendiger. En Ben ging zich ook interesseren omtrent zaken die met ethiek en godsdienst te maken hadden. Zo waar had hij Nel een paar keer op zondag vergezeld door samen met haar weer naar de kerk te gaan. Hij verwonderde zich erover dat er zoveel jonge gezinnen in de kerkbanken zaten. Wel wat onwennig keek hij af en toe om zich heen. Echter, ook had hij in de gaten hoe vergenoegd Nel naast hem zat. Vera zat naast hen.

De voordracht van deze domina boeide hem wel. Dat ze een vrouw was, daar had hij geen moeite mee. Hij liet zich er door verrassen hoe scherp haar analyse was omtrent de huidige samenleving en de verkondiging van een boodschap die haaks stond op de trend van de tijd.
Dat Ben met Nel ter kerke ging was niet bij die eerste keer gebleven.
Vooral die keer dat ze preekte over een gelijkenis van een boer die zaad zaaide op z'n akker, dat liet hem niet meer los. Daarin herkende hij wel iets van z'n eigen leven. Een deel van het zaad kwam op maar rijkdom en welvaart verstikten het jonge zaaisel. Ai, die kwam hard aan.
De daarop volgende week kon hij die boodschap niet meer los laten.
En hij was het zelf die tegen Nel zei: "Ik zou wel eens met deze dominee willen praten".