Ontsnapt aan groot gevaar

"Het zijn de gunstbewijzen des Heren, dat wij niet omgekomen zijn".
Het zal ongeveer dertien jaar geleden zijn dat ik voor de vierde keer m'n oudste broer en vrouw in Canada bezocht. Voor een maand lang ging ik er helemaal in m'n eentje naar toe. Het werd een vliegtuigreis met hindernissen.

Ik had een niet al te dure reis uitgezocht, dus dat betekende meerdere keren overstappen op een ander vliegtuig. Overstappen in Londen betekende ook een uur verschil in de tijd-zone. Dat had ik me niet gerealiseerd. Bloednerveus dat ik m'n aansluiting gemist had, werkte het tijdsverschil in mijn voordeel.

Toronto werd de volgende hinderpaal. Op het vliegveld daar aangekomen, moesten we maar liefst zeven uren wachten. Het werd me niet duidelijk wat de oorzaak daarvan was. Toen we uiteindelijk uit mochten stappen kwam beetje bij beetje naar voren, dat een toestel van Air France, dat voor ons landde, door de bliksem werd getroffen en helemaal uitbrandde. Ternauwernood konden alle passagiers tijdig het vliegtuig verlaten.
De hangars stroomden vol met aangestrande passagiers.

Onze groep kreeg een busreis aangeboden om de tijd te doden. En ik maakte daar maar dankbaar gebruik van. Op een gegeven moment staken we de grens van Amerika over. Inmiddels zweette ik peentjes dat ik het wellicht niet goed begrepen zou hebben en we naar een vliegveld werden gereden met een andere bestemming. Dat bleek gelukkig mee te vallen en na een aantal uren kwamen we weer veilig in Toronto aan.

Twee volle dagen bracht ik daar in de wachtruimtes van het vliegveld door. Overal lagen luchtbedden die gestrande passagiers in gebruik konden nemen. Nu had ik in m'n bagage een dagboek meegenomen. "Licht voor elke dag", een boekje van ruim zevenhonderd bladzijden met een verzameling van duizenden thematisch gekozen bijbelteksten. Ik kan je wel vertellen, in m'n ellende, was dat boekje me tot grote troost.
Eindelijk lukte het me een aansluiting voor Vancouver te boeken. Op Vancouver aangekomen, was het weer zoeken voor een aansluiting naar Victoria op Vancouver Island, waar m'n broer met z'n vrouw wonen.

Ik had me niet gerealiseerd dat de geruchten over dat uitgebrande vliegtuig in Toronto ook Europa bereikt had en later hoorde ik dat m'n vrouw een paar dagen dodelijk ongerust was dat mij iets overkomen zou zijn. Al met al: "Het zijn de gunstbewijzen des Heren dat wij niet omgekomen zijn. Zijn barmhartigheden houden niet op. Elke morgen zijn ze weer nieuw (Jeremia)". Ik bracht een fantastische vakantiemaand door op Vancouver Island.