Handschoenen, petten en paraplu's

Er zijn sommige dingen die ik haat. Nu is "haat" misschien wel wat sterk uitgedrukt. Maar zo zijn er verschillende gebruiksvoorwerpen waarbij ik moeite ondervind om daar op een juiste manier mee om te gaan.

Neem nou paraplu's. Wanneer het regent is het maar wat prettig wanneer je de beschikking hebt over een paraplu om die boven je hoofd te houden. Zo wilde ik deze week bij "Action" wat spulletjes kopen. Ik had, onder meer, dringend een pot verf nodig die je bij Action voor een derde van de prijs koopt. Omdat volgens buienradar de weersomstandigheden wisselend zouden zijn nam ik toch maar ons autootje om naar Action te rijden. Op driehonderd meter afstand van de winkel parkeerde ik de auto. Dat scheelde me een euro aan parkeerkosten.

Gemakshalve had ik toch maar m'n paraplu meegenomen. Die paraplu, dat is nogal een grote van bijna een meter lengte. Ik had er de tijd voor alle schappen van Action even te besnuffelen. Ik zag daar handige plastic doosjes in alle mogelijke formaten. Op zo'n moment heb je geen andere mogelijkheid dan om de meegenomen paraplu maar even op de grond te leggen.
Ik slaagde met m'n pot verf voor zes euro en verder nog twee heren t-shirts. Bij de kassa maakte ik nog een gezellig praatje met een oudere heer. Na afgerekend te hebben verlaat ik Action. Ook die andere oudere heer was inmiddels buiten gekomen.
Verdorie, ik mis m'n paraplu. Na dat gezellige praatje bij de kassa deel ik m'n frustratie met die oudere heer. Grappig, hij vertelt me dat hij een paraplu achterin de winkel op de grond had zien liggen. Ik weer de winkel in. Gelukkig, de paraplu lag er nog.

Driehonderd meter lopen, boodschappen in de auto geladen. Het was buiten wat gaan sputteren, maar goed dat ik m'n paraplu bij me had. Bij het inladen vind ik het vervelend de paraplu op de grond te leggen en die parkeer ik even boven op m'n auto, onder de imperiaal.
Rij ik naar huis en ben inmiddels halverwege en gaat er iemand achter me met z'n autolichten knipperen. Wat wil die autorijder? Staat de achterklep van de auto soms nog open of staat de hoedenplank nog naar boven? Niets van dat al, De andere bestuurder knippert nog een keer. Echter, ik ben me van geen kwaad bewust. De andere auto slaat op de rotonde naar links en ik vervolg de doorgaande weg. En net voorbij de rotonde hoor en zie ik iets zwarts naar beneden kletteren. In m'n achteruitkijkspiegeltje zie ik dat het de paraplu is. Een achterop komende auto maakt nog een extra bochtje om de paraplu niet te vermorzelen. Op deze weg mag ik niet stoppen. Na tweehonderd meter kan ik, door een scherpe bocht te nemen, terug rijden en zowaar lukt het me, door de auto illegaal in een zijweggetje tot stilstand te brengen, nog gauw m'n paraplu te redden, die, wonder boven wonder, niet overreden is. M'n kostbare paraplu van zeven euro die ik even onder de imperiaal had gelegd. Thuis aangekomen heb ik geen zin om m'n vrouw het hele verhaal te vertellen. Voor zoiets heb ik funky fish als uitlaatklep.

Bij Action heb ik ook twee petten gekocht. Twee, voor het geval ik weer eens vergeet om "ergens" m'n pet mee te nemen. Bij Action betaal ik twee euro voor een leuke pet. Een leuke pet kost bij Vroom en Dreesman gauw tien euro. Zet ik onderweg, om m'n hoofd niet onnodig aan het zonlicht bloot te stellen, m'n pet op, ik moet me elke keer controleren dat hoofddeksel niet te vergeten.

En dan die keren dat ik m'n mooie leren handschoenen kwijt raakte, stomweg door ze ergens te laten liggen. M'n vrouw stelde al voor om de handschoenen met een lange draad aan elkaar te bevestigen. Dan kun je die handschoenen via zo'n draad door de mouwen van je jas stoppen om te voorkomen dat je ze vergeet. Ik ben te eigenwijs om daar serieus op in te gaan. Maar heb er begrip voor dat het voor een heer van stand niet altijd even gemakkelijk is om met de nodige zorgvuldigheid om te gaan met handschoenen, petten en paraplu's.