Het is lente...

Vandaag is het zondag.
Een dag als alle anderen, maar toch niet echt.
De zon schijnt, en niet zo'n beetje ook.

M'n lief en ik hebben ons in de tuin geposteerd.
Zij met ontblote benen en armen, ik op m'n blote voeten.
Onze nog blanke huid laaft zich in de zon.

De heg vormt de afscheiding tussen ons en de rest van de wereld. Omdat de heg meer dan twee meter hoog is, heeft m'n vriendin de privacy waar zij in deze drukke wijk in de stad zo'n behoefte aan heeft.

De tuin is niet groot maar er staat van alles in dat nu nog groen is maar binnen korte tijd tot bloemen zullen uitgroeien. Zonder aarzelen vertelt zij mij wat er allemaal nog gaat bloeien.
En nu heeft zij een matje met zaadjes gekocht, die ze in stukken geknipt heeft en met wat aarde her en der in de tuin heeft gelegd. Elke dag wat water erover gieten en wachten maar.

Ik vermoed dat zij groene vingers heeft, anders dan ik die wel van de schoonheid van bloemen geniet, maar het tuinieren graag aan anderen overlaat.
Ik begin altijd net te laat aan het weghalen van het onkruid, wat dan is gaan woekeren, snoei de coniferen haag pas als die te vol is geworden en de buxus wordt er ook niet mooier op omdat ik het snoeiwerk als maar uitstel.

Soms neem ik dan ineens de tuinschaar of snoeimes ter hand en begeef mij tussen de takken en struiken om die van hun overtollig groen te ontdoen.
En ook het onkruid trek ik met groot machtsvertoon uit de grond. Waarbij de streel prompt afbreekt en helaas binnen enkele dagen weer aan zal groeien tot nieuw onkruid.

Terug naar de tuin van m'n vriendin.
Zij heeft twee katten en de grijze 'Monty' heeft een eigen plekje in de tuin. Eigenlijk zijn het twee plekjes, een plekje is een grote pot met aarde zonder bloemen in de hoek. Maar favoriet is vooral een ouwe doos die dienst doet als majestueus onderkomen om heerlijk in te kunnen zonnebaden.
Heel grappig hoe hij slapend van de nieuwe lentezon geniet, vooral als je hem dan aait kan hij heel leuk miauwen.

We drinken thee, eten een bakje fruit en genieten van een heerlijk glaasje wijn met cracker en een stukje kaas.
Dan is het tijd voor het avondeten, ik kook vanavond, op het menu staat rijst met groenten.
Maar het leuke is dat we voor de tweede avond op een rij, lekker buiten kunnen eten.
Dat is met een hele zomer voor de boeg een prettig vooruitzicht en is net alsof we uit eten zijn.
We lachen om de vergelijking en proosten op zoveel rijkdom, op zo'n klein stukje wereld.

Het is lente, heerlijk!