Wat hebben wij verkeerd gedaan..?

Met een schreeuw word ik wakker badend in het zweet,
gooi mezelf uit bed roep wat in de taal die alleen militairen begrijpen luister naar geluiden die ik verwacht.
Niks..Geen volgend salvo van een ak47 geen ontploffingen..
Gewoon stilte..
Langzaam dringt het tot me door dat het een 'droom' was.
Voorzichtig loop ik naar beneden, Pak mijn telefoon en bel een jonge ´wapenbroeder´.
Met .... hoor ik aan de andere kant, hoor aan zijn stem dat ook hij niet bepaald ´lekker´ had geslapen...
ik zeg wat krachttermen over een bepaald geloof en zeg: Ik was terug..!!
Ik ook.. Ook bij hem hadden de gebeurtenissen in Frankrijk er behoorlijk ingehakt.

Wat? hoe? waarom? waren onze vragen naar elkaar.
We waren er toch om hun te helpen.?
Wat hebben we gezaaid Is dit nu onze oogst.?
Een lang gesprek volgt tussen een ´oude´ en een jonge veteraan bijna 15 tot 20 jaar zit er tussen onze missie´s,na +- 2 uur eindigt ons gesprek,
met de vraag.

Wat hebben wij verkeerd gedaan.?

We weten het allebei nog niet, alleen dat we dachten dat we dat we het goede deden...
Vaya con dios brother Truste..

Waarom schrijf ik dit.? Geen idee. Waarom deel ik dit.? Geen idee.? Lucht het op.? Ja..!!!

Langs deze weg wil ik mijn medeleven betuigen aan de nabestaanden van 12 onschuldige slachtoffers die gisteren vielen in Parijs en onze VADER vragen of Hij zich over hen wil ontfermen.. Amen