Mijn Chinese kleinzoon

Het zal zo'n veertien jaar geleden zijn toen mijn vrouw als verpleegkundige werkte op de kraamafdeling van het plaatselijke ziekenhuis en een jonge Chinese vrouw moest bevallen van haar eerste zoon.
Met haar vriend was ze als economisch vluchteling afgereisd van China.
Alle details wisten we toen nog niet maar m'n vrouw sloot haar en haar zoontje in d'r hart en we bleven de relatie via de asylzoekerscentra onderhouden.

Negen jaar geleden woonden ze in Rotterdam en de Turkse eigenaar had het gezinnetje op straat gezet door de woning onklaar te maken.
Inmiddels was er een tweede jongentje geboren. Daarna hebben ze enkele jaren in ons huis gewoond en de moeder nam in een besloten huisgodsdienstoefening de Here Jezus als haar persoonlijke verlosser en zaligmaker aan. En dat heeft haar leven ingrijpend veranderd.
Met het generaal pardon kregen ze een permanente verblijfsvergunning.
Twee jaar geleden werd er een derde kereltje geboren: Jian U.
Zondag vierden we de verjaardag van twee van de drie jongens. De huiskamer was gevuld en we hadden samen ontzettend veel plezier.

Jian U is stapel dol op z'n opa. Dat ben ik als Hollander. Van z'n opa in China heeft hij nog geen weet. Wanneer hij mij ziet gaat z'n snoetje al breed grijnzen en ik voel me ontzettend vereerd met z'n warme genegenheid.
Ook m'n oudste zoon van vierenveertig maakte met enkele kinderen deel uit van de verjaarsvisite en hun jongste telg van twee en een half mocht twee dagen bij opa en oma logeren.
Zondagavond bracht ik hem naar bed. We hebben een aparte slaapkamer wanneer een van de kleinkinderen komt logeren.
Daantje liet zich gewillig door opa in z'n bedje stoppen. En de volgende dag doet oma hetzelfde ritueel. Alle lusten en lasten wanneer een van de kleinkinderen komt logeren verdelen we zo eerlijk mogelijk.

Ik heb vroeger nooit geweten hoe leuk het is om met je kleinkinderen op te trekken. Onlangs kregen we een uitnodiging voor het verjaardagsfeestje van m'n oudste kleindochter die achttien wordt. Ik heb het nog nooit zo druk gehad. In januari hopen we dat ons vijftiende kleinkind het levenslicht gaat aanschouwen.