Blog
Genieten in Gods nabijheid
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
16-06-2014 21:41 | bekeken:
926 | funked:
0 | reacties:
3
M'n vrouw en ik hebben er net een weekje vakantie opzitten.
Dit weekend waren we in Kranenburg, net over de grens bij Nijmegen.
Wat heb ik genoten van het prachtige weer en wel zo'n vijftig kilometer gefietst.
Op de fiets heb je de kans om je gedachten alle kanten op te laten gaan
en ik memoriseerde over het werkwoord "genieten".
Dat willen we toch graag allemaal, of je nou jong of oud bent.
Genieten, de aktieve vorm van het zelfstandig naamwoord "genot".
Wanneer je dan het hedonisme tot uitgangspunt stelt, kom je terecht bij de leer
die het genot boven alles stelt.
Er zit ook een ethische kant aan "genieten".
Wat is het verrukkelijk om tijdens je fietstocht een horeca-gelegenheid aan te doen voor een kop koffie met een stuk appeltaart en slagroom.
Je kunt ook je fiets neerzetten voor de winkel van de banketbakker en koopt
een halve limburgse vlaai, genoeg voor zes punten.
Geheid dat jij je zonde met buikpijn moet bekopen.
Ik wil maar zeggen, zo gemakkelijk overschrijden we grenzen
omdat we maar al te vaak zo mateloos zijn in onze verlangens.
Ik tenminste wel.
Gelijktijdig dacht ik aan twee Bijbelteksten.
"Zij schouwen naar Hem en stralen van vreugde".
En ergens anders staat in de Psalmen: "Ik stel mij de Here bestendig voor ogen".
Dit in m'n achterhoofd, kan ik genieten naar hartenlust.
Wanneer Hij er maar bij mag zijn, in Zijn tegenwoordigheid.
Tijdens onze vakantie heb ik me door zo'n dertien honderd bladzijden geworsteld van vier romans "Het witte doek".
De hoofdmoot was de romantische liefde en hoe daarvan te genieten.
En dan die duizend-en-een misverstanden hoe jonge mannen reageren
en hoe jonge vrouwen reageren.
Wanneer ik zulke romans vijftig jaar geleden gelezen zou hebben, dan had
ik waarschijnlijk wel minder leergeld betaald.
Soms vind ik het prachtig al die subtiele verschillen in onze belevingswerelden
en vanuit onze verschillende achtergronden.
En soms word ik tijdens het lezen ongeduldig en verander ik m'n leestempo
in een soort snellezen. Ik denk van mijzelf dat ik nu toch wel heel erg wijs ben geworden na het lezen van zo veel boeken, hoewel.............
soms betwijfel ik het ook. En eindig ik m'n blog met Prediker 12:12
"En overigens, mijn zoon, wees gewaarschuwd; er is geen einde aan het maken
van veel boeken, en veel doorvorsen is afmatting van het lichaam."