Natuurbeleving: kauwtjes en eksters.....

Met dit mooie lenteweer zijn m'n vrouw en ik
er een paar dagen tussen uit geglipt.
We streken neer op een camping te Kijkduin,
vlak aan het strand en hadden met z'n tweetjes
wel een territorium van een paar honderd
vierkante meter.
Gewapend met een paar boeken hoefden we
verder niets.

Vanaf onze campingplaats had ik het zicht op een ekster-echtpaar met twee
jongen die gevoerd moesten worden. Ze hielden zich op aan de rand van
de bomengrens en de twee jongen bedienden zich van een voortdurend
hulpzoekend gedrag via houding, vleugels- en vogeltaal.
Indrukwekkend interessant om dit te volgen.
Een kapje van ons bruinbrood sneed ik in kleine stukjes
en gooide dat enkele meters van ons plekje tussen het gras.
En daar kwamen de kauwtjes.
Maar de meer dominante eksters joegen de kauwtjes weer weg.
Op het strand, en ook wel bij de tent, zagen we ook kraaien. Duidelijk toch weer heel anders dan de kauwtjes. Met hun lichtgrijze hals vind ik de kauwtjes eigenlijk toch wel wat deftiger. Echter, ondanks hun deftigheid zijn die kauwtjes toch ook wel echte rekels.

Aan het eind van een middag gingen Gisa en ik een paar kroketten en patatjes halen. En wederom "thuis" aangekomen hadden de kauwtjes de hele vuilniszak onder handen genomen, die we nog wel "netjes" buiten onze wagen geparkeerd hadden.
We zagen ook nog een merel echtpaar. Het mannetje in z'n prachtige zwarte pakje en 't vrouwtjes in haar grijs-bruine tooi. M'n vrouw dacht dat het een lijster was. Een nog jonge merel bewoog zich nog wat onbeholpen in een nabije boom en m'n vrouw moest zich een poepje laten welgevallen dat van bovenaf naar beneden kwam.
Een enkele zeemeeuw vloog over en ik hoorde ook het geluid van overvliegende glanzen. Ik was net te laat om ze nog te kunnen zien.
Een paar houtduiven hielden zich ook in onze buurt op. We zagen tevens een vinken-echtpaar en 's avonds hoorden we nog een paar keer het geroep van een uil. Temidden van dit alles heb ik echter mijnheer Vos niet meer gezien; wèl konijntjes.
Omdat op zo'n camping voortdurend wat te foerageren valt, zijn de vogels niet schuw en weten maar al te goed dat er in de buurt van mensen meestal wel wat te halen valt.
Gisterenavond heb ik ook nog enorm genoten van een grote groep Duitsers, die de hele avond onder accordeonbegeleiding vaderlandse- en gezellige liedjes zongen.