Blog
Wanneer ik aan mijn moeder denk
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
11-05-2014 16:16 | bekeken:
796 | funked:
0 | reacties:
4
Het is vooral mijn moeder geweest,
die het geloof aan mij heeft overgedragen.
Ik herinner me nog een gereformeerde zendingsdag
in 1946 te Collendoorn.
Achter op de fiets nam moeder me mee daar naar toe.
Aan het einde van de meeting, temidden van honderden
vrouwen en mannen, verklaarde ik aan haar,
in alle kinderoprechtheid: "Ik wil ook zendeling worden".
Die beslissing staat geëtst in mijn leven.
In die vijftiger jaren van de vorige eeuw werd er vaak maar heel weinig gepraat
tussen ouders en kinderen.
In tegenstelling tot mijn eigen vrouw, heb ik geen enkele herinnering
aan mijn moeder die ons mondeling onderricht gaf.
Zij was een lieve zwijgzame moeder.
Heel dikwijls hoorde ik haar zingen, wanneer zij huishoudelijke werkzaamheden verrichtte, de oude christelijke liederen zoals we die in de kerk en in het verenigingsleven leerden.
Gedurende m'n lagere-school-jaren is me altijd bij gebleven de intentie te hebben om tijdens m'n leven een dienaar van God te willen zijn.
Ik geloof dat mijn moeder een belangrijk deel heeft gehad
aan mijn geestelijke vorming.
Postuum wil ik haar daarvoor eren.
Haar levensvlammetje ging bijna als een kaarsje uit.
Ongemerkt en onopvallend verdween ze uit mijn leven.
Op mijn manier heb ik wèl van haar gehouden.
Soms denk ik: "Had ik tóen maar beter kunnen communiceren!"
Hoewel God geen kleinkinderen heeft,
ben en blijf ik m'n moeder eeuwig dankbaar.
