Brandbrief aan God; over vrouwen

Lieve God,

Help.
Ik was laatst de oudejaarsconference (Theo Maassen) met mijn vriendin aan het kijken. Die vond ze niet leuk, ondanks dat ze een aantal keer smakelijk heeft gelachen. Graag wil ik dat U mij het volgende uitlegt. Ik heb haar, ook om onze relatie te verbeteren, vaak een stukje laten zien van Roué Verveer, waarin hij het over de communicatie tussen mannen en vrouwen heeft.

Nu vroeg zij, nadat wij de conference hadden gezien, of ik iets van Karin Bloemen wilde opzetten. Nu was willen inderdaad een groot woord, maar onder onderdrukt protest sjokte ik naar de PC. Dat wil zeggen; ik glimlachte vriendelijk, complimenteerde haar op haar goed gekozen suggestie... en ging over tot actie, teneinde haar wens te vervullen. Immers, zij moest zich door Theo Maassen heen worstelen en het is dan niet meer dan fair dat ik mij door Karin Bloemen heen worstel voor haar. Kwestie van het werkwoordelijk gedeelte van de liefde.

Vervolgens vertelt zij mij, terwijl ik aan het zoeken ben op JoeTjoep, een anekdote over een totale miscommunicatie tussen haar en haar vriendin, die ik vervolgens uitleg. Ik vind dit zelf een beste prestatie, daar ik een man ben en het een welbekend feit is dat mannen niet hun verstand kunnen richten op twee taken tegelijk. Echter, mij lukt het blijkbaar tegenwoordig om succesvol een diva als la Bloemen te vinden op het internet, terwijl ik tussendoor mijn vriendin even uitleg waar de crux zit tussen haar en haar vriendin! Dus u heeft iets heel erg goed gedaan toen u mij schiep, vind ik zelf ook niet?
Kort benoemd was er onlangs tussen haar en de bewuste vriendin een communicatiefoutje opgetreden wat haar een soort van emotionele pijn had bezorgt, die ze niet kon uitleggen, ondanks haar handen- en voetentaal. Hoewel ze dit graag ter bedde had gebracht in het vervolggesprek met die vriendin, bleven beiden geforceerd vriendelijk doen. Ergo; geen van beide benoemde dus de pijnlijke, want politiek veel te correct behandelde situatie. Gevolg; een patstelling in de communicatie, zonder conclusie. Oftewel een vrouwengesprek waarbij geen van tweeën de hete kastanje uit het vuur wil halen. Logisch natuurlijk, dat is immers een mannenklusje!

Als ik dit heb uitgelegd, vraagt ze mij vervolgens wat ik nu voor conference heb opgezet! Op zo'n moment klapperen mijn oren dus, met als gevolg dat mijn verstand denkt dat ik dombo ben en het dus even helemaal laat afweten. Het cabaret van Karin Bloemen gaat daarom voordat het goed en wel begonnen is nog maar even op pauze. Vervolgens ga ik, om de situatie voor mijn lieve schat goed en duidelijk uit te leggen voor haar staan en voer een bepaalde scène van Roué Verveer uit. Inclusief gebarentaal! Vrouwen houden namelijk van handen.

'Jullie zeggen iets... Wij verwerken dat... En gaan over tot actie!'

Waarop zij uitroept: 'Onee he! Je hebt toch niet die ene van de eilanden opgezet he? Die Dino?' Voor de duidelijkheid, lieve God, met die eilanden bedoelt ze de Antillen en met 'die Dino' bedoelt ze een Antilliaanse cabaretier die zijn naam eer aandoet door vooral vaak zijn oergevoelens naar vrouwen te demonstreren. Die dino is overigens totaal niet Roué Verveer. Zij verwacht dat ik op basis van haar flarden incorrecte informatie gewoonweg de juiste conclusie trek en gek genoeg doe ik dat ook nog! En dan heb ik het toch echt over een vrouw die zeer intelligent is. Wat kan ik doen? Of wat moet ik juist niet doen?
En hoe kan het toch in Uw naam, dat vrouwen noch altijd denken dat mannen niet goed communiceren in de relatie? Hoe kán dat, terwijl er zoveel bewijs is dat precies de tegenovergestelde conclusie veronderstelt? Ten tweede, ik houd nog altijd van haar. Sterker nog, we hebben smakelijk gelachen om dit schoolvoorbeeld van hoe vrouwen en mannen totaal niet hetzelfde denken en het werd een heerlijke avond. Ik heb zelfs uitbundig gelachen om la Bloemen. Hoe kan dat?

met vriendelijke groet,

WijntjeDoen.


RE: Brandbrief aan God; over vrouwen

Mijn zoon,

De afgelopen decennia volgens jullie tijdrekening, heb ik talloze gebeden van veeleisende vrouwen mogen horen, die eigenlijk een soort superman denken te willen, in staat om aan al hun behoeften te voldoen. Daar is bij gekomen dat er ergens in wat jullie 'the sixties' noemen, de overtuiging is ontstaan dat veel relatiefouten door mannen komen. Feit is dat ik de man en vrouw schiep om van elkaar te leren en elkaar aan te vullen. Daarom kan echte liefde zoveel bevrediging brengen. Om dit leerspel uitdagend en interessant te houden heb ik de manier van denken tussen de man en de vrouw zo gemaakt, dat ze elkaar niet zullen begrijpen, totdat ze beiden leren van de ander te houden op de manier zoals ik de liefde in mijn Boek heb laten beschrijven. Onvoorwaardelijk en bij gratie. Dit bleek niet genoeg. Veel vrouwen keren zich tegenwoordig van mij af, bewerende mij in hun hart te hebben. Om een voorbeeld te noemen, ik heb vrouwen gezegd dat ze hun man moeten eren en onderworpen moeten zijn aan hem. Dat kunnen velen in de huidige tijd niet rijmen met hun eigen wil, waarvan ze denken dat die hen veel meer zal opleveren. Vaak volgen ze daarom hun eigen visie en die eindigt veelal in strijd met het mannelijke. Strijd in een liefdesrelatie betekent per definitie dat er geen plaats is voor mij, want er is geen plaats voor liefde. Wat op zichzelf weer inhoud dat die relatie nooit een succes zal worden. Het jammere hiervan is, dat een vrouw juist door te doen wat ik zeg van een man gedaan krijgt wat ze van hem verlangt. Bijvoorbeeld; een man die een klusje maar half afmaakt, maar desondanks een blijk van waardering ontvangt van zijn vrouw, gaat datzelfde klusje met steeds meer plezier en toewijding doen. Ook de liefde is in vele vormen dus een mosterdzaadje.

Enfin, om terug te komen op je vragen wat je kan doen en wat je niet moet doen, zeg ik het volgende: Je doet het prima, je houd van je vriendin en doet daarom wat de liefde is. Met andere woorden, je luistert naar mij. Wat betreft je vraag waarom vrouwen denken dat mannen niet goed communiceren in een relatie, is het antwoord dat veel van die vrouwen mijn geboden in hun hart verwerpen. En watbetreft je laatste vraag, dat is omdat ik la Bloemen briljant geschapen heb. Net als jou inderdaad. Zo zie je maar, ook in 'the sixties' verhoorde en vervulde ik het gebed van menig vrouw. Want ik houd onvoorwaardelijk van mijn dochters.

Met een knipoog,

Uberpapa