De jacht Zwolle (deel 4)

Ben een beetje met de dagen in de war... dus hoop dat het hier goed komt...

Dinsdag nacht: ik ben aan het kopiëren. Ik hoor een paar keer gezoem, maar ja in dit hok zoemt er zoveel. In eens word er op het raam geklopt. Er staat een man voor het raam, zou het dan toch? Zou iemand 40 km gereden hebben om mij tijdens mijn nachtdienst te pakken? Ik doe toch maar open, onder tussen komt ook het nachthoofd naar beneden. Er is familie op komst van een bewoner die heel hard achteruit gaat... maar mijn hart klopt weer in de keel..
Later die nacht heb ik een "dreig brief" gemaakt.. Ik weet wat voor opleiding mijn doelwit doet en kan nu ook dus bij de hogeschool gaan posten. Gelijk maar even langs gereden. Er loopt net iemand naar buiten die wil gaan hardlopen terwijl ik de auto parkeer. Ik stap uit, roep de naam van het doelwit, stom natuurlijk... want die zet het nu op een rennen... Mijn doelwit is uitgeslapen en heeft het juiste schoeisel aan om hard te lopen. In mijn werkkleding na een nacht werken ben ik niet op mijn best (niet dat ik anders zo hard loop...) dus ik pak de brief uit de auto en gooi hem in de brievenbus. Ik rij wat rondjes door de wijk. 1x zie ik mijn doelwit lopen. Helaas kan ik niet gelijk keren, niet qua verkeer maar ook omdat mijn doelwit om kijkt. Als die ziet dat ik keer dan kan ik het wel helemaal vergeten met al die straatjes in de binnenstad van Zwolle. Ondertussen gaat mijn hart wel tekeer. Thuis duik in mijn bed in, maar slapen lukt niet. Had ik mijn 3e doelwit toch bijna te pakken...
's middags kom ik erachter dat ik mijn flesje in de auto heb laten liggen. Ik wil hem toch weer hervullen en in de koelkast leggen voor de avond. Ik loop naar de auto. Ineens zie ik via de zijruit door de voorruit wat aankomen. Nu ben ik er bij schiet het door mijn heen.... Ik sta stil en die "persoon ook". Ik kijk nog eens... blijk ik het zelf te zijn, via de zijspiegel word ik in het zijraam gespiegeld waardoor het lijkt dat er iemand voor de auto langs loopt. Snel pak ik het flesje uit de auto en sprint weer naar binnen.

Woensdag avond, de 4e van de maand, dus kring. Daar aangekomen eerst maar even kijken of er niemand verdacht rond loopt...De gewoonte is dat de sleutel in de deur zit en je jezelf naar binnen laat. Dat is handig, ook voor een eventuele vervolger. Als de laatste binnen is, we een paar liederen hebben gezongen en de 2e ronde koffie ingeschonken word, moet ik echt even plassen... en even kijken of de sleutel uit de deur is gehaald. Dat is het geval, dus ik kan met gerust hart de bijbelstudie volgen. Ik hoef niet bang te zijn dat er zomaar iemand naar binnen stormt. Iets wat vervolgde christenen wel vaak meemaken. Ook bij mijn kringgenoten ben ik veilig. Toen de deelnemers nog zichtbaar waren had ik al gezien dat geen van hen mee deed. Maar dan nog kunnen ze wel iemand helpen binnen komen.
Afgelopen zondag, toen wij veilig naar de kerk konden omdat je in de kerk niet gepakt kan worden is er in Kenia een schietpartij in de kerk geweest: http://www.nrc.nl/nieuws/2014/03/23/doden-bij-aanslag-kerk-bij-mombasa/
Juist in de kerk ben je daar niet veilig.
Nu mijn laatste nachtdienst. Daarna ben ik een hele tijd vrij. Tijd om achter mijn doelwit aan te gaan, maar ook een grotere kans zelf gepakt te worden. Mijn ouders gaan met een hulptransport naar Roemenië dus die kunnen mij niet helpen. Van de week heeft mijn moeder bijvoorbeeld boodschappen gedaan. Nu moet ik dus zelf de deur weer uit.