We gaan de 5e dag in en ik ben nog niet gepakt.
Wel heb ik woensdag een 2e vervolging op mijn naam geschreven!
's morgens eerst wezen stemmen. Het stemlokaal bevond zich in de school. Een groot risico dus dat stemmen. Ik ga op tijd met de kinderen heen. Er staat geen rij ik kan gelijk stemmen. Daarna de kids naar hun klassen gebracht. Als ik de school uitloop zie ik een lange rij staan. O.a. met de buurman erin. Zijn vrouw was gelijk met mij, maar die zal wel door zijn naar haar werk.
Als de kinderen uit school zijn en wij gegeten hebben moeten we door naar het voetbalveld. Er is een schoolvoetbaltoernooi.
De buurman is in de tuin. Jij doet toch mee aan de jacht? Ja. Een kennis van ons moet op jou jagen en vind het jammer dat je de kinderen niet zelf uit school komt halen... Thomas vraagt of het die mevrouw met blond haar is die hier zo langzaam voorbij fietste en naar binnen keek... Nou dat kon wel kloppen volgens de buurman.
Op het voetbalveld zijn een helehoop mensen (er doen 750 kinderen mee) de school is alleen wel heel herkenbaar. Hier zou ik dan zo gevonden kunnen worden. Als ik dan opzoek ben naar mijn dochter die met een klasgenootje aan het spelen ging, loopt er iemand een hele tijd een halve meter achter mij. Ik verwacht elk moment die hand op mijn schouder... het is gelukkig loos alarm!
Voor ik naar mijn werk ga, rij ik weer even langs mijn eigen doelwit langs.
Ik bel bij een van de buren aan (het is een flat van 4 hoog) met de smoes dat ik wilde kijken of mijn fiets op slot stond en dat toen de deur dicht gevallen is. Mijn stem klinkt kennelijk nog jong genoeg om voor student door te gaan en ik word zonder problemen binnen gelaten. Hij komt nog wel even checken vanuit de voordeur, dus leg in het kort uit dat het om De Jacht gaat. Bij de deur van mijn doelwit aangekomen bel ik aan. Eerst loopt er iemand naar de intercom, maar ja daar sta ik allang niet meer. Dan een hoop gegiebel, "het is voor jou" "ik durf niet" maar toch word er opgedaan. Ja ze is er maar ligt al in bed... Of dat een probleem is. Nou in mijn witte uniform heb ik er persoonlijk geen moeite mee! Mijn doelwit blijkt helemaal niet in bed te liggen, ze staat achter haar slaapkamer deur. Ze was het wel van plan. Gepakt dus! We dringen zelfs door tot in de slaapkamer...
Ik krijg van haar haar doelwit die nu de mijne word. Ik heb nog tijd over voor mijn nachtdienst dus rij gelijk maar even langs. Zou toch leuk zijn 2 in een half uur. Maar ook deze dame heeft een huisgenoot en schittert van afwezigheid. Dus op naar mijn safezone: Deventer een nachtje werken en wat voor een. Heb geen 5 minuten gezeten. Op google zoeken is dus niet gelukt. Weet dus nog niet veel over mijn doelwit.
Donderdag.
Weer thuis! Dat is makkelijker dan de deur uit gaan (tenminste als ik de kinderen niet bij mij heb) Eerst weer een rondje door de straat, geen verdachte personen, auto nu maar weer eens voor het huis geparkeerd. Even wachten met de deur op slot, nee er komt niemand aangestormd, deur snel open, tuin in, zit daar niemand, nee gelukkig! Snel het huis in, zo weer veilig voor een paar uur...
Na het slapen geprobeerd meer over mijn doelwit te weten te komen, maar behalve de studierichting kom ik niet verder.
Het is lekker weer, eigenlijk wil ik de deur wel open hebben, maar ja dan staat er ook zo iemand binnen. Het tuinhek kan namelijk niet op slot. Dus maar barricaderen met een bezem en trap (voor het geluideffect) als er dan iemand door het hek komt ben ik hopelijk nog snel genoeg om de tuindeur weer dicht te trekken. De kinderen komen thuis en willen natuurlijk buiten spelen. Dus eerst kijken, dan mama roepen als er geen verdachte personen zijn en dan laat mama je de tuin weer in. In eens komt er een vrouw (hek is gebarricadeerd) ze probeert het hek in te komen terwijl ze vraagt of Bas hier is. Dochterlief roept al, nee die is hier niet. Is het echt een buurvrouw geweest? De kinderen kennen geen Bas.
Tijd om naar opa en oma te gaan voor het eten. Allemaal veilig in de auto gekomen. Na het eten ook weer thuis, het is al een vast ritueel, rondje rijden, wachten en dan naar binnen sprinten. Inmiddels een bericht van mijn vriendin. Ze is gepakt! Ik probeer nog even te slapen voor mijn nachtdienst.
Tja en dan weer naar buiten. Help de tuinlamp gaat aan! O wacht de buurman loopt heen en weer naar zijn schuur. En die schaduw achter de schuur? Dat zijn de containers. Gelukkig! Weer in de auto, opweg naar mijn werk, via mijn doelwit. Ook nu is ze niet thuis. De huisgenote is nieuwsgierig. Waarvoor is het dan kan ik het misschien doorgeven. Nou dat dacht ik dus even niet!
Op naar een druk (en sociaal) weekend. Genoeg kansen om nu gepakt te worden want na schooltijd vrijdag gaan de kinderen naar hun vader en is er niemand die mij voor verdachte personen kan waarschuwen
