De Jacht Zwolle (1)

Zondag morgen in de kerk. Esther jij doet toch ook mee?! Een vreemde man spreekt mij aan bij mij naam... (achteraf een facebookvriend en 4e musketier van mijn ex.) Of ik mee doe met de jacht. Ik heb er al over gelezen, maar doneren lukt nu gewoon even door omstandigheden niet. O maar dat is geen probleem, schrijf je hier maar in!

Zaterdag, een klein envelopje valt door de brievenbus, mijn doelwit en een I love Jezus sticker.Het verdwijnt op de kast, nu even geen tijd voor.

Weer zondag, in de kerk lijkt het wel het gesprek van de dag, hoe ga jij te werk, heb je al gekeken waar ze wonen? Euh mijn doelwit zit nog steeds in haar envelop op de kast.
Zondagavond: ja het adres heb ik ingevoerd in mijn tomtom, het is vlak bij. Als ik de kinderen naar school heb gebracht fiets ik wel even langs.

Maandag, 2x langs gefietst, niemand thuis, zelf moet ik vanavond werken. Zal maar niet na mijn werk langs gaan, het is een gezin met 3 kinderen, zullen dan vast wel slapen.
Zelf vind ik het wel spannend, alle gordijnen dicht, bel uit, ik doe echt voor niemand open, kinderen kijken eerst de straat door als we naar buiten gaan, ze gaan zelf van en naar school en boodschappen? Tja ik heb nog wel even genoeg voorraad in huis.

Dinsdag
8.10 ik stap op mijn fiets, na 2 mislukte pogingen gisteren weer op weg naar mijn doel.(kinderen hebben bij oma geslapen vanwege mijn avonddienst en die brengt ze naar school)
8.15 ja ik zie haar voor het keuken raam * ding dong* er doen kinderen open, mama iemand voor jou -papa komt- nee ik moet deze arretjes cake toch echt aan de vrouw des huizes overhandigen, ja ze komt toch, snapt ook wel dat vluchten geen zin heeft. Ik mag binnen komen, we maken de foto en dan begin ik helemaal te bibberen... waarom? Geen idee, of misschien toch wel, al die adrenaline komt ineens vrij, weet niet hoe vaak ik dit vol hou.
9.40 ik fiets naar huis.Gezellig een bakkie koffie gedronken! Eerst 3 rondjes extra fietsen, kijkend of er zich geen verdachte personen zich bij het huis ophouden.

Ik had ook info van mijn slachtoffer gekregen over mijn nieuwe doelwit.Ze heeft een bijbaantje in een koffiezaak in Zwolle. Snel een date geregeld en via haar huis waar ik haar huisgenote trof en zei dat ze aan het werk was (tja of dat echt zo is... als je mijn kinderen zou vragen ben ik ook nooit thuis.) (en weer had ik de bibbers toen er opgedaan werd) dus maar naar die zaak gefietst, een gezellige middag gehad maar helaas was het doelwit er niet.Nu dus nadenken hoe ik haar alsnog kan pakken...

Woensdag.
we gaan de 3e dag in.Nog steeds alle gordijnen gesloten. Vandaag toch de kinderen naar school gebracht, het is natuurlijk een risico maar ja het stembureau zit in de school. Even voor de bel stemmen er stond geen rij dus ook geen mogelijke vervolger. Je kijkt echt de hele dag om je heen. Zo leven dus vervolgde christenen en dan is het een zaak van leven of dood, dit is maar een spel, maar is nu al zo spannend.Op de site kan je foto's zien van alle deelnemers, dus als je een goed geheugen hebt, weet je wanneer je moet rennen, maar 179 foto's onthouden ik ben er niet zo'n ster in.Christenen die echt vervolgd worden weten niet wie hun vervolger is en kunnen ook geen foto opzoeken van verdacht ophoudende personen. Het kan net zo goed je buurman of buurvrouw zijn. In dit spel doet ook mijn vriendin mee, kring genoten enz o ja ook mijn 1e vriendje, was 12 en hij 16, zou wel leuk zijn als wij elkaar moeten pakken, kunnen we bijkletsen...

wil je meer weten? kijk dan op dejachtzwolle (je weet vast wel wat je er voor en achter moet plakken....