Wat moet je nou met "een huilende Jezus"

Het is alweer enkele maanden geleden dat m'n vrouw en ik begonnen zijn om heel zorgvuldig de evangeliën door te lezen. Elke keer een klein stukje en dan bevragen we elkaar kritisch wat de Bijbeltekst bedoelt. Tot m'n verwondering ontdek ik dat er zoveel stof is waar ik oppervlakkig in het verleden overheen had gelezen.

In het evangelie naar Lucas en in het evangelie naar Johannes lees je over een paar markante gebeurtenissen, dat Jezus huilt. Vlak voor zijn terechtstelling, tijdens de intocht naar Jeruzalem, en de Meester bejubeld wordt door een grote menigte, huilt Hij. Hij ziet een afschuwelijk visioen, dat zich veertig jaren later zal afspelen toen honderdduizenden Joden door Romeinse soldaten werden afgeslacht tijdens de belegering van Jeruzalem in het jaar 70 onder aanvoering van de veldheer Titus. Jezus huilt niet uit zelfmedelijden vanwege het afschuwelijke lijden wat Hem binnen enkele dagen te wachten staat. Maar Hij huilt om de verschrikkingen die de mensen van Jeruzalem zullen overkomen.

Kort daarvoor was de Meester gealarmeerd dat z'n persoonlijke vriend Lazarus ernstig ziek is. Een paar dagen later bezoekt Hij Maria en Martha en hun broer Lazarus. Ogenschijnlijk lijkt het er op dat Jezus te laat komt. Lazarus is aan zijn ziekte bezweken. Hij is dood. Martha begroet haar Meester: "Wanneer U eerder gekomen was, dan was m'n broer niet gestorven". Martha is echter niet verbitterd vanwege het onvermijdelijke en dan volgt van haar een kostbare geloofsbelijdenis: "U bent de Christus, de Zoon van God".
Ondertussen roept ze haar zus Maria: "De Meester vraagt naar jou".
Hard hollend rent Maria Jezus tegemoet, valt voor Hem neer: : Here, indien U hier geweest zou zijn, zou m'n broer niet gestorven zijn".
Maria huilt en ook Jezus schiet vol. "Jezus weende"; de kortste Bijbeltekst.

De mensen die samengedromd waren, reageren verschillend. Simplistisch vertaald: "Had God dit nu niet kunnen voorkomen?"
"Was dit nu nodig geweest?" Anderen waren onder de indruk van de compassie van Jezus, wanneer Hij getuige is van het hartverscheurende verdriet van Maria en Martha.

Ik ben zo intens dankbaar dat de God, die ik dien, niet de God van het noodlot is. Het afschuwelijk lijden, waar een groot deel van de wereldbevolking onder gebukt gaat, wil Hij niet.
Behalve de vreugde, die het Evangelie me biedt, heb ik de Jezus, die ik heb leren kennen, óók ervaren als een huilende Heiland, die compassie heeft met zoveel lijden dat ons treft met inbegrip van al degenen die ons lief en dierbaar zijn.
"Jezus weende".
Wanneer mijn gemoed vol schiet, zal ik weten, dat Hij zeer nabij is.