De verborgen boekenkast

Het zal misschien 60 jaar geleden zijn.
M'n vader was een autodidact. Z'n broer heette Klaas, voor mij "ome Klaas".
Zo kort na de grote oorlog runden ze samen een groeiende handelsdrukkerij.
Voor begrippen van toen woonden we in een groot huis.
Rond de jaren vijftig emigreerden honderdduizenden Nederlanders naar Canada
en Australië en naar wellicht nog andere landen zoals b.v. Brazilië.
Nog eens een wereldoorlog wilde niemand meer meemaken.
Uit een gezin van zes kinderen was m'n vader de enige zoon die achterbleef.
M'n tante en al m'n ooms emigreerden naar Canada, als het ware naar het land der belofte. Oók ome Klaas. Hij liet honderden boeken achter die allemaal
in een grote kast in één van de kamers van ons huis terecht kwam.
Vanaf m'n kinderjaren ben ik m'n hele leven een dromer geweest tot op de dag van vandaag. We hadden een dienstmeid. M'n moeder was een stille, vrome en ingetogen vrouw die weinig sprak.
Daarentegen zong ze veel, vooral de psalmen en de gezangen.
Hoewel m'n ouders weinig met elkaar spraken, waren ze beiden vervuld met ontzag voor God.
Stilletjes in m'n eentje ging ik altijd zo m'n eigen gang.
M'n beide broers waren veel, en veel ouder dan ik.
Ik leefde in m'n eigen droomwereld en kwam er al vroeg achter dat het hele leven er om draaide om later bij God in de hemel te komen.
Met ontzag ontdekte ik de boekenkast op de eerste etage.
M'n ome Klaas die emigreerde had een grote culturele belangstelling,
zowel op godsdienstig gebied als zowel in de breedte.
In m'n kinderlijke belangstelling telde alleen die zaken, waar het om God draaide. In m'n gedachten had ik toen nog niet de link gelegd dat Jezus de
menselijke incarnatie was van de onzienlijke God.
Een zeker heilig ontzag vervulde mij terwijl ik al die boeken bewonderde
en ik beschikte over een grenzeloze nieuwsgierigheid om te ontdekken hoe
dat nu met God zat.
M'n vader hoefde ik daar niet naar te vragen. Hij was een druk zakenman,
altijd in de weer.
En zo gebeurde het dat ik in de loop van weken, en misschien wel maanden
m'n eigen gang mocht gaan in die bizondere kamer met de 'verborgen"
boekenkast.
De boeken bladerde ik zorgvuldig door en in elk boek waar ik één of
meerdere keren het woord "God" ontdekte kwam op een stapel te liggen
die groter en groter werd. Over die boeken moest ik het mijne weten.
Twee grote gebonden boeken vielen uit de toon.
Samen hadden die boeken misschien wel duizend bladzijden: twee boeken
over de geschiedenissen van de martelaren die vanaf de vroegste christenheid stierven terwille van hun geloof.
De boeken waren verlucht met tientallen pentekeningen waar ik getuige was
van de gruwelijkste folteringen hoe christenen aan hun eindje kwamen.
Met een groeiende huiver en heilig ontzag werd m'n ziel vervuld over zoveel dapperheid. Intussen groeide de stapel met boeken over God en zijn eeuwig Koninkrijk.
Na m'n mulojaren probeerde ik carrière te maken als inrichtingswerker.
Daar studeerde ik zeven jaren voor en haalde alle mogelijke diploma's binnen om er daarna achter te komen dat ik voor die job ongeschikt was.
Ik raakte compleet overspannen.
Toen ik rond m'n 35e helemaal aan de grond zat, gaf God me, als het ware, een herkansing en werd ik aankomend boekhandelaar in een christelijke boekhandel te Arnhem.
Dat beroep heb ik dertig jaren volgehouden en gedurende die jaren zijn vele
tienduizenden boeken en bijbels door m'n handen gegaan.
M'n liefde om vele boeken te doorvorsen is nooit meer tot stilstand gekomen.
Tot op de dag van vandaag ligt er altijd een stapeltje godsdienstige literatuur naast m'n bed.