Soms is geluk vloeibaar

Geluk is niet altijd een konstante faktor.
Over een periode van een maand zou je op een curve van 1 tot 10
elke dag eens aan moeten geven hoe je de afgelopen dag
"jouw geluk" ervaren hebt.

Dinsdag gingen we met z'n zessen, onder wie drie kleinkinderen,
een dagje naar het strand in IJmuiden. De hele dag dolle pret.
Ik genoot intens van m'n kleinkinderen van 5 en 8 jaar.
M'n vrouw was initiatiefneemster om aan het einde van de dag
een zandkasteel te bouwen. En met de inzet van ons leven hebben we
het fort verdedigd tegen de opkomende vloed.

Om half negen 's avonds ging ik naar bed. Gebroken, zo moe was ik.
Een zinderende hitte hing nog in de slaapkamer.
Het voelde aan alsof ik in shock was, zo moe voelde ik me.
Ik kon me amper bewegen in bed.
Op één zo'n simpele dag schommelt de gelukscurve dan alle kanten op.
Ken je dat gevoel?
Op een dag gebeuren er een heleboel leuke dingen
en tegelijk kom jij jouw fysieke beperkingen tegen en dat triggert je.

Recent mailde iemand me, dat hij de indruk had,
dat ik de behoefte had door iedereen aardig gevonden te worden.
Ik mailde hem terug dat ik me in dat beeld niet kon herkennen.
Zijn opmerking hield me toch een paar dagen bezig
waarna ik hem bedankte dat hij mij de spiegel had voorgehouden
en waarschijnlijk gelijk had.
Wanneer iemand me niet ziet zitten, dan knaagt dat aan m'n zelfbeeld.
Het heeft ook te maken met geluksbevinding, dat aangestuurd wordt
door zowel interne, als zowel externe factoren.
Ik geniet er intens van hoe sommigen in dit viswater mij hun vertrouwen
schenken en raak daarover soms diep ontroerd.
Gelukkig zijn, dat is ook iets dat je met elkaar doet.
Wanneer onze relaties op scherp staan, dan is ook het geluk ver te zoeken.

Zoals ik begon met m'n blog: Geluk is geen konstante faktor.
Het schommelt soms alle kanten op.
Maar je kunt er zelf heel veel aan doen dat dankbaarheid de boventoon
voert in je leven. Daarvoor gooi je ook het lijntje uit naar Boven.