Je moet héél veel van jezelf houden

Misschien moet ik "moeten" wel vervangen door "mogen".
Dan krijg je: Ik mag héél veel houden van mijzelf.
Ik voel me verwant aan heel wat mensen op funky fish
die er een fijn besnaard gevoelsleven op na houden.
Dat kan je helpen om beter voor God en je naaste open te staan
en tegelijk heb je Gods hulp nodig voor extra bescherming
om de pijn van jouw naaste niet al te zeer tot over jouw eigen pijndrempel
door te laten dringen.
Bij tijd en wijle moet je even afstand nemen van
liefdesverdriet om je heen, eenzaamheid, verhullende boodschappen,
verborgen sarcasme, ontreddering.

De andere kant is dat je je mateloos kunt verheugen
over zoveel mooie dingen in iemands karakter
en dat weerhoudt je van de neiging, om,
wanneer iemand een blog heeft geschreven
met daarin iets heel speciaal eigens van hem of haarzelf,
deze blog te gebruiken als piespaaltje
en daar ogenblikkelijk je eigen reukvlaggetje bij te plaatsen.
Sommige blogs, gedichten, stralen zo veel moois uit,
dat je kunt volstaan met "dank je wel", of "mooi", of.....
met gewoon niks en het aan jezelf door te laten dringen
dat God die ander zo uniek heeft geschapen.

Tijdens m'n latere leven heb ik het geleerd om goed voor mezelf te zorgen
en dat mijn eigen mening er zeker toe doet
en dat dat niet ten koste hoeft te gaan van het welzijn van anderen.
We dienen een goede God
en rampspoed, ziekten en narigheid komen niet uit Zijn liefderijke hand.
Dat is een misvatting.
Overigens is het wel zo, volgens Romeinen acht,
"dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen,
die God liefhebben".

"Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven,
noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst,
noch krachten, noch hoogte noch diepte,
noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden
van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here."