Ik hing aan de bar met de bassist van de andere band, mijn dochter, onze zangeres kwam er ook bij staan.
Die vond die bassist best wel leuk wist ik.
We hadden net een optreden achter de rug in het plaatselijke “hanghok”, een enorm vlot in de Dokkumer Ee met een grote bar en ruimte genoeg voor een band om op te treden.
Een vriend van mij is predikant en die had de jeugd, die hij regelmatig opzocht als hij hier was beloofd dat hij daar een optreden met zijn band zou doen.
Mijn bandje mocht dan het “voorprogramma” verzorgen hadden we afgesproken.
Zijn drummer en zijn zangeres zie je ondertussen regelmatig terug bij een of andere Progrock zanger, dus tegen zoveel geweld waren wij absoluut niet opgewassen, maar goed, we hebben wel een hoop lol gehad.
De jongens hadden palen in de bodem van het kanaal geslagen om te voorkomen dat het vlot teveel ging slingeren
Bij het “voorprogramma” bleek al gauw dat dat geen overbodige zaak was want het spul was zo enthousiast dat dat vlot helemaal scheef ging hangen waarbij de stokken voorkwamen dat we weer recht kwamen te liggen, het slingeren werd hierdoor wel effectief in de kiem gesmoord.
Wij keken echter regelmatig angstig naar de vloer om te controleren of we het nog steeds droog hielden.
Na ons kwam dus het “hoofprogramma” een van de beste amateurbands van Nederland op dat moment, en als die een keer goed aanhaalden gingen de lampen op het vlot uit, zoveel stroom trokken ze uit de generatortjes die dat bij probeerden te houden.
De feestvreugde werd nu helemaal tot ongekende hoogten opgevoerd en het is een wonder dat dat vlot toen niet omgekiept is.
(ook geen wonder dat een van de buren dat vlot later in de brand gestoken heeft trouwens want de herrie moet aanzienlijk geweest zijn).
En nu hingen we dus aan de bar want het uiteindelijke doel was uiteraard een stukje evangelisatie, en dus moest er wel nagepraat worden.
“Wil je vriendin ook wat drinken”, hoorde ik naast mij.
Geen goede vraag wist ik uit ervaring.
De kennismaking tussen die twee is nooit wat geworden.
