Een bizarre knoop

Een stukje Utrechtse geschiedenis

Een bizarre knoop, gehouwen in natuursteen, is te vinden in de pandhof ( d.i. de kloostertuin) bij de Domkerk in Utrecht.

Wat ogenschijnlijk lijkt op echt touw en op een in gebreke blijven van monumentenzorg, blijkt, als je goed kijkt, een grapje (?) te zijn van een steenhouwer: een echte trompe-l'oeil.
Hij mocht kennelijk een symbool aanbrengen in het venster, ons daarbij in de 21e eeuw voor een raadsel stellend. Want wat stellen deze knopen voor?

Staan ze symbool voor de 'gevangenschap' van de monnik? Voor het gebonden zijn aan de regels van de orde?
Staan ze voor verbondenheid aan Christus?

Ongetwijfeld moest het venster de kapittelmonniken aanzetten tot meditatie over de zin en betekenis van hun leven.
Het is goed voor te stellen dat als je hier voorlangs naar binnengaat dat je tot besef komt, dat je met je hele ziel en zaligheid aan Christus gebonden bent.

En zeker zullen ze het ook toen grappig hebben gevonden, denk maar aan de schilderijen van Jeroen Bosch. Met humor werd een serieuze boodschap uitgedragen. We zien dat in deze tijd met reclame nog steeds. Als het verpakt wordt als grap, werkt het veel beter.

Zonder bijkomende betekenis zou het ook een te duur grapje worden. Een steenhouwer en zijn gezin moesten ook eten.
We mogen er vanuit gaan dat het bedoeld was als kunstwerk. En heel geniaal gevonden om de verbondenheid en overgave zo tot uitdrukking te brengen.
Het is best mogelijk dat er in die tijd wel eens ramen met echt touw zo bijeengebonden werden, om ze heel te houden of speelt touw een rol bij de constructie? Dat kan hem op het idee gebracht hebben.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
N.B.Mijn vader vertelde eens dat de beeldhouwer te horen kreeg dat hij moest opschieten met zijn werk en dat hij daarom "snel" de stenen delen met elkaar heeft verbonden met een "touw".