Haar eerste liefde

Een schuchter meisje van 14 jaar loopt over de camping in Frankrijk, als een jongen met intens donkere ogen, brede wenkbrauwen en donker haar haar tegemoet loopt. Ze schrikt van verlegenheid en weet zich ze even geen raad. Ze durft hem amper aan te kijken als hij in het voorbijgaan vluchtig naar haar kijkt. “ Laurent. Oh Laurent “, mijmert Ruth. De rest van de dag zwijmelt ze van zijn blik, hoopt ze een glimp op te vangen van hem. Iedere zomervakantie hoopt zij hem te zien. Mooie Laurent. Tot op een vakantie haar oudere zus zijn aandacht krijgt: blonde goedlachse Roos die als een magneet werkt op de jongens. Boos is ze op haar zus als zij lacht om zijn belangstelling, totdat de zussenliefde het wint. Dat jaar leert ze dat haar droom over is. Gestorven in de realiteit. De droom van haar eerste liefde.

Jaren later loopt Ruth als vrijgezel rond. Heeft gestudeerd, gewerkt, gereisd, andere culturen en mensen ontmoet. Ze heeft trouwe vrienden gekregen, is bevriend geraakt met mannen. Maar zij is nooit getrouwd.
Vrienden, ouders, zussen hebben gebeden voor een partner, maar die ene is nooit opgedoken. Soms worstelt ze met de vraag: “ waarom God heb ik geen man?” Momenten waarin ze met heel haar hart verlangt om lief te hebben.
Was het straf voor oude zonden? Of had zij nog niet genoeg geleerd over liefhebben? Was ze te zelfstandig ?...
Pas nog zei haar zus: “ Als klein kind was je al zo vrijgevochten met een sterke eigen wil. Door mam kleren aan laten doen? nee! “ SEF DOEN” zei je. Klom je in het wandrek, plukte de poef leeg, scheurde je de krant in een onbewaakt ogenblik aan snippers,” SEF DOEN” Als peuter onbevreesd alleen aan de wandel in de wijk. Thuisgekomen niet begrijpend waarom mam zo boos was.

15 december anno 2011 .
Kijkend naar buiten ziet ze grijze wolken, zwarte vogels die over de kale boomtoppen zwerven. Zo’n dag van rust die uitnodigt om na te denken over verlangens en liefde. Ze vraagt zich af wat de momenten waren dat ze in haar leven ten diepste liefde heeft ervaren. Liefde die totaal vervult en onuitwisbaar in het geheugen staat gegrift.

Ze twijfelde of het de momenten waren dat ze een knuffel kreeg van mamma en pappa. Zeker wel bij oma die graag knuffelde en van Jezus hield, die niet boos werd. Bij tante Ine, de tweelingzus van mam, die een goede vriendin werd van een zoekende tiener. Die haar wees op een God die gebeden beantwoordt en haar liet zien dat God liefhebben, vreugde maar ook tranen betekent.
De momenten dat de Here God haar hart aanraakte in haar diepste eenzaamheid en zei: “ Ik hou van je, ik ben bij je, ik genees je, ik leid je.” Tranen met tuiten heeft zij gehuild. De momenten waarop Gods glorie en vrede haar zo sterk vervulde dat ze nauwelijks nog op haar benen kon staan. Momenten waarin God haar leerde uit de bijbel. De momenten van liefde waren niet te tellen.

Terugkijkend realiseert Ruth zich dat het mensen waren die haar bewust maakten van liefde. Die haar hielpen te voelen en beseffen dat er Iemand gek op haar IS !
Nu nog blijft het haar een mysterie dat de Allerhoogste God haar ziet, liefheeft te midden van miljarden op deze aardbol. Dat Hij haar het beste geeft van Zichzelf: Zijn Zoon.

Terwijl het buiten donker wordt ervaart zij met dezelfde kracht en intensiteit als jaren terug haar gevonden Liefde. Beseft zij dat haar eerste liefde geen vervlogen droom is, maar stierf, opstond uit de dood en leeft..!! Zij dankt God voor de mensen die haar wakker maakten voor dit besef. Die niet voor zichzelf hielden, maar uitdeelden.

---

God zegene jullie,
dat je Zijn Liefde mag kennen en uitdelen aan elk mensenkind dat op je weg komt.