Afgelopen weken was ik met een vriendin op bezoek bij zendelingen in Libanon.
Het echtpaar woont en werkt al 28 jaar in het midden Oosten.Waarvan hij al die jaren in Libanon - ook tijdens de burgeroorlog.
De komende tijd wil ik enkele blogs schrijven over onze belevenissen.
Vandaag beginnend met een luchtig blogje over het verkeer in Libanon.
Onze gastheer en vrouw zouden ons ophalen van het vliegveld,maar aangezien we heel snel door de douane bagagehal waren wachtten we in de centrale hal. Buiten roepen taxichauffeurs naar ons of we vervoer nodig hebben...
Enthousiast komt onze gastvrouw op ons toerennen.
"HI geweldig dat jullie er zijn, sorry we hadden vertraging in het verkeer"!
Het toeval wil dat haar amerikaanse vriendin ook net aankwam, dus die krijgt ook een lift.
Na hartelijke begroetingen worden koffers en reizigsters in het autotje gestouwd en stortten we ons in het verkeer.
Twintig jaar na de burgeroorlog is Beiroet een bouwput: hoofdwegen zijn grotendeels herbouwd, maar er wordt nog veel vernieuwd.stoplichten zagen we amper. Overal reizen nieuwe gebouwen op.
Nu was ik wel wat verkeerschaos gewend in Gambia.
Dit is echter een chaos van ene andere orde.
Rotondes die in Nederland drie baans zijn met stoplichten zijn in Beiroet een plak asfalt , zonder stoplichtren borden of lijnen . Een heksenketel van door elkaar krioelende auto's die luid toeterend voorrang eisen. Bumper aan bumper wurmt onze chauffeur zich ertussen , als links en rechts grotere auto's opdoemen die voordringen. Je hebt geen andere keus als te wachten op het volgende gaatje dat vrijkomt.
In de file? een drie baans verandert spontaan in een 5 baans weg als auto's zich tussendoor wurmen om verder te komen. Een soort ritsen zeg maar.
Talloze keren zie je automobilisten bellen of sms-end achter het stuur.
Een keer zag ik op de snelweg een bestuurder die met links stuurde en met rechts trompet speelde!! Dat vraagt wel enige concentratie dus reed de man griezelig lanzaam terwijl links en rechts verkeer langsraasde.
Brommers schieten op de afslag om de hoek en onze bestuurster kan nog net uit wijken. Stoppen op de snelweg gebeurt ook. Bijna niemand geeft richting aan dus oppassen geblazen!
In de loop van ons verblijf ontdek ik dat Beiroet, Tripoli en andere steden net zo zijn. Je wordt tuut van het getuuter,maar het heeft wel wat: Met ze alle 1 in de uitlaatgassen en de verkeersopstopping.
Met bewondering zie ik hoe we die dagen worden gechauffeurt.Hun rijstijl is behoorlijk arabisch. Beiroet is geen plek waar je een Nederlander autorijles zou geven. Leer je vooral hoe het niet moet..
Ondertussen zie ik de lol er wel van in. want op de een of ander manier functioneert het: de chaos.
Het echtpaar heeft sinds de zomer een nieuwe tweede hands auto.
De vorige een Twingo was toe aan vervanging. Een keer hadden ze er 30 man in weten te vervoeren. Bij het uitstappen hadden toeschouwers geapplaudiseerd toen ze zagen hoeveel mensen eruit kwamen.
