Wanneer de tijd verstrijkt.....

Je bent al vijfendertig jaar oud en de angst slaat je soms om het hart bij het idee
dat je gedurende de rest van jouw leven alleen zult blijven.
Vanuit jouw opvoeding heb je heel sterk meegekregen
dat een jonge man dingt om de gunsten van het meisje.
Het gekke is, het lijkt wel of je bij het ouder worden steeds kieskeuriger wordt.
In de achterliggende jaren heb je meerdere keren een kortdurende romance gehad.
Wanneer de jonge man in kwestie na enkele ontmoetingen
al trappelde van ongeduld om je helemaal in bezit te nemen,
werd het jou steeds duidelijker: 'Jou moet ik niet'.
Achteraf neem jij het jezelf kwalijk dat je aanvankelijk inging op zijn avances.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, dacht je dan.

'Ik ben bezig om een oude vrijster te worden', denk je bij jezelf.
Af en toe maak je de balans van jouw leven heb:
Ik zie er niet onaardig uit.
Met de afsluiting van jouw HBO-opleiding pedagogiek
heb je een mooie score gehaald wat betreft ontwikkeling.
Als leidinggevende op een kinderdagverblijf heb je een leuke baan.
Met jouw tact om met mensen om te gaan word je gewaardeerd door collegaas.
Je had enkele fijne vriendinnen.
De ene woont samen; de anderen zijn inmiddels allemaal getrouwd.
Heel geleidelijk aan verloor je hen uit het oog.
Vooral als er kindertjes kwamen lag het minder voor de hand
vriendschappen te cultiveren.
Je bent meelevend lid van de gemeenschap van christenen,
waar je deel van uit maakt.
Ze hadden je al benaderd of je in overweging wilde nemen om ouderling te worden.
Je hebt hun voorstel discreet afgewimpeld
met de gedachte dat je voorlopig nog andere prioriteiten hebt.

'God, ik wil niet alleen blijven.
Begrijpt U dat dan niet?
U hebt me zoveel toevertrouwd
en nu lijkt het erop dat sommige reservoirs altijd gesloten zullen blijven.
God, ik wil niet alleen een man
maar ik wil het ook mee maken een kind onder m'n boezem te dragen.
Weet U wel, dat ik inmiddels vijfendertig jaar oud ben?
Hoe moet dat nu, God?
Hoort U me wel?'

Wanneer de gedachten, vol van melancholie,
zich telkenmale dreigen te herhalen, herpak jij jezelf.
In jouw huisje zet je een stevige gospelceedee op
om jouw gedachten op een ander spoor te brengen.
Een wijntje voor het slapen gaan zal ook geen gek idee zijn......