Vrouwen kunnen zo verschillend zijn.....

Gloeiend verontwaardigd was hij.
't Leek zo veelbelovend.
Wat een knap snoetje had dat kind.
Godsdienstig was ze ook niet onverschillig.
Haar hele vorkomen had iets fruitigs.
Met zo'n grietje kon je voor de dag komen.

't Heeft niet lang mogen duren.
Al gauw kwam hij erachter dat meerdere knullen
van dezelfde ruif aten.
Hij bedankte voor de eer om zo'n meidje met anderen te delen.
De liefde was dan ook snel bekoeld.

Wat kunnen vrouwen verschillend zijn.
Hij was er wel achter gekomen dat meiden
die zich al te gretig aanbieden niet zijn wat ze lijken.
Wat was tie toch grenzeloos naief geweest.
Hij kon zichzelf wel voor de kop slaan.
Dat zou hem geen tweede keer overkomen.
Achteraf realiseerde hij zich dat hij alleen op haar uiterlijk was afgegaan.
Als hij een beetje wijs was geweest
had hij wel kunnen weten dat sommige dingen niet klopten.
Maar ja, soms steek je je kop in het zand.

Z'n antenne naar God toe is tie niet kwijt geraakt.
Moeizaam heeft hij zich hersteld.
't Leven heeft hem weer wat wijzer gemaakt.
Schone schijn kan heel bedriegelijk zijn.
Maar al te goed beseft hij dat hij zelf ook verre van volmaakt is.
Doorbrekende zelfkennis leert hem bidden:
'Schep mij een rein hart, o God
en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest.
Neem uw heilige Geest niet van mij weg'.

Wat ongemakkelijk vervolgt hij zijn weg.
Echter, aan mannelijkheid heeft hij niet ingeboet.
Z'n hart heeft hij blootgelegd aan z'n hemelse Vader.
Als er Eén is die hem kent, dan is Hij het wel.
Die avond hadden ze samen een lang gesprek.
Die veelheid van gedachten die hem in beslag namen,
kon hij bij Hem kwijt.
Dat ruimde op om z'n hart bij de Here te luchten.
In dat laatste jaar dat achter hem lag
had hij zich nooit meer zo vredig gevoeld.
Er was hem nu alles aan gelegen die innerlijk vrede
niet meer kwijt te raken.
En dat andere, die leegte in z'n leven,
die nog steeds niet was opgevuld;
hij kon het nu loslaten.