Seks na het huwelijk

En zo geschiedde het te dien dage dat wederom de mens voor makkelijk scoren ging en 'seks' en 'huwelijk' in de titel van haar blog schreef.

Ja, het is weer zover. Wil je reactie dan schrijf je seks. Het mooiste is natuurlijk om seks voor het huwelijk de grond in te boren. Want dat is niet het juiste moment.

Nu kan ik natuurlijk heel mooi en kerkelijk juist praten door dat te beamen (beam me up, Scotty!), maar het begint te vervelen. Hetzelfde deuntje over en over, opnieuw hetzelfde riedeltje jaar na jaar, en opnieuw ladingen nieuwe mensen die erop komen en heel hard naspreken wat al eeuwenlang wordt beweerd maar waar slechts weinigen juist mee om weten te gaan.

Wat misschien nog wel véél interessanter is, is wat er gebeurt ná het huwelijk. Je huwelijk is op de klippen en daar sta je dan. In je uppie. Het vlammetje is aangewakkerd maar je partner is elders. Nou... maar dan blijkt dat het een precaire zaak is. Het is allemaal niet zo zwart wit als werd beweerd.

Want de mensen die aan de andere kant van het huwelijk of samenlevingscontract staan weten over de moeites en het gemis. Ze zijn zeg maar ervaringsdeskundigen. Genoeg mensen zonder ervaring wijden tekst na tekst aan het onderwerp over waarom het niet mag vóór het huwelijk, maar ik ben bang dat ze met hun hooghartige toonzetting het tegenovergestelde bereiken. Preken voor eigen parochie, maar je bereikt alleen maar weerzin bij de mensen met 'de smoesjes'.

Misschien kun je beter 's wat minder oordelend zijn en eens proberen mensen te helpen? Bij te staan? Een vriend te zijn voor degenen die er moeite mee hebben? Eens echt te luisteren naar wat God te zeggen heeft over deze mensen, in plaats van zelf voor God te spelen, hoe waar de teksten misschien ook wel (kunnen) zijn die je zo graag aan haalt?

En eens te stoppen met makkelijk te willen scoren door een publiek dat je grotendeels toch niet persoonlijk kent te bepreken met wijsheden over iets waar jij geen kaas van gegeten hebt.

Aarch, note to self: wees eens creatief!