Met betrekking tot onze eerste ontmoeting

(een schrijven)






Pimpernel-Blauwtje
Entrepotdok C1000
1000 CC Artis



Artis, 28 augustus 2010



Meneer Von der Decken Tok
Hok 1111
1000 DT Artis

Betreft: onze ontmoeting vandaag

Geachte meneer Von der Decken Tok,

Vandaag bevond ik me eindelijk in de gelegenheid uit te vliegen en de contreien te verkennen. Ik moest tot mijn schande ontdekken dat het magristrale Artis onwaarschijnlijk klein is. Maar, voor een vrije vlinder als ik, had het toch groots moeten lijken.

Tijdens mijn ontdekkingstochten kwam ik gefladderd langs uw hok. U trok uw brutale snavel niet open. Gelukkig maar, anders was ik niet meer geweest, en dat was toch wel diep treurig na mijn herintroductie in Nederland na verdwijning van mijn soortgenoten, te weten de uitermate lieflijke familie van pimpernelblauwtjes.

Wat u wel deed zal mij de rest van mijn leven bij blijven. U nam mij van top tot teen op. U trok u niks aan van de blikken die uw vrouw op u wierp en haar bemoedigende knikken. Mijn pogingen om een gesprek met u aan te gaan over de aard van uw voedingspatroon had helaas ook geen resultaat. Toch ben ik u dankbaar voor het achterwege laten van het zogenaamde 'verorberen'.

Tijdens mijn omzwervingen was er geen ander wezen dat zo indruk op mij heeft gemaakt als u. Ik neem aan dat u bekend bent met het fenomeen 'de Tokkies'. In tegenstelling tot wat uw naam doet vermoeden, blijken zij geen familie van u, alhoewel uw brutale gedrag anders doet vermoeden.

Hierover heb ik overigens contact opgenomen met ene madelief. Als vlinder heb ik namelijk connecties, weet u. Deze heeft enig speurwerk verricht en is tot de conclusie gekomen dat u wel een zeer vreemde naam heeft. ("Arme ziel!" was namelijk haar uitroep, "dat hij zo een naam heeft!" ) En een vreemd voorkomen. Gelukkig ziet u er nog niet zo lelijk uit als Miss Maraboe. Die misschien trouwens wel lelijk is maar toch een zeer vriendelijke uitstraling en dat kan ik van u niet zeggen. Maar het pleit voor u dat uw brutale blik niet gepaard gaat met onwelvoeglijk pik-gedrag.

Nu wil het voorval dat het vandaag meerdere malen heeft geregend en ik helaas mijn onderkomen in Artis niet weer kon betrekken, namelijk het nog niet eerder genoemde 'Vlinderpaviljoen'. Tot mijn grote verdriet waren alle andere bewoners van Artis hun vaste woon- en verblijfplaats binnen gegaan. In uiterste wanhoop ben ik teruggekeerd naar uw verblijfplaats.

Tot mijn grote spijt had ook u zich teruggetrokken. Waarschijnlijk was de regen ook tot overlast voor u. Ik ben daarna flauw gevallen, en wel in een damestasje. Waarna de eigenaresse, te weten Blauwtje, geen lid van de eerder genoemde lieflijke familie van pimpernelblauwtjes, mij heeft vervoerd via diverse hokken, waaronder zogenaamde toilet-hokken. Volgens mij geven deze mogelijk een verblijf aan holbewoners. Gelukkig heb ik uiteindelijk in het Vlinderpaviljoen weten te ontsnappen en ben ik nu weer vrij en blij met mijn soortgenoten.

Dit wilde ik u nog laten weten na onze ontmoeting vandaag. En ik hoop binnenkort weer eens te mogen ontsnappen uit het toch wel zeer benauwde Vlinderpaviljoen, mogelijk kunnen wij dan alsnog een gesprek voeren over de voedselketen en het verstoorde ecologische evenwicht. Het leek mij dat u daar wel meer over moest weten, gezien dat het hok in Artis mij niet uw natuurlijke habitat leek.

Hopende u gauw weer te mogen ontmoeten,

verblijf ik,



Pimpernel-Blauwtje








Bijlage: foto van uw soortgenoten in hun natuurlijke habitat