Ik kom je af en toe wel tegen............

Laatst ontmoette Ik jou, aan het begin van de avondschemering,
op dat stille weggetje in Ginderland.
Je had niet in de gaten, dat Ik daar ook liep.
Je waande jou alleen.
Toen je Mij in het oog kreeg, schrok je even.
Waar was je eigenlijk bang voor, m'n kind?
Je leek zo in gedachten verzonken, dat je Mij niet opmerkte.
Waar dacht je aan?

Soms zie Ik jou wandelen en merk dat je volop alert bent voor jouw omgeving.
Bomen die in bloei staan, struiken met rozen, je ziet het allemaal.
Maar nu, nu keek je steeds naar de grond.
Je voelde je ook niet vrolijk, hè?
Je liep daar maar met een bleek en afgetobd gezicht, iets voorover gebogen
met hangende schouders......
Waar dacht je aan?

De tijd van de rozen is weer voorbij.
Ook in jouw leven bloeiden de rozen.
Die wending in jouw leven had je helemaal niet zien aankomen.
Het gebeurde allemaal zo onverwachts.
En nu zie ik jou lopen op dat weggetje, hier in Ginderland.

Ik ben blij dat ik jou tegenkom.
Gedurende langere tijd maakte Ik me al zorgen over jou.
Ik miste jou soms tijdens de diensten in jouw kerk.
Ik wist dat jij niet meer zo lekker in jouw vel zat.
Van een afstand heb Ik het allemaal wel gevolgd.

Nu breng Ik je naar een plaats waar je voorlopig uit mag rusten.
Ik zal jou helpen om het verleden die plek te geven, daar waar ze thuis hoort.
Ondertussen ga je schuilen bij Mij.
Ik wil graag dat je Mij toestaat dat Ik voorlopig voor jou zorgen mag.

Ik heb jou lief, m'n kind.
En Ik was in zorg over jou.
Ik beloof je dat het allemaal weer goed komt.
Misschien op een iets andere manier dan dat je aanvankelijk dacht.
Je hoeft je ook niet langer meer te kwellen met vragen als:
'Wanneer ik nu dit of dat had gedaan, dan was dat ene misschien wel nooit gebeurd.'
Dat is mensen eigen, m'n kind, dat ze zo denken.

Laat het denken over de nabije toekomst nu maar een beetje los.
Ik heb een paar tissues bij Me om jouw tranen te drogen.
Nu lijkt alles nog hopeloos verdeeld en gecompliceerd,
maar Ik breng een keer in jouw bestaan.
Er zullen weer gelukkige dagen volgen.
Maar......... voorlopig blijf je nog een poosje in de luwte, daar waar Ik ben.