Je gaat alleen verder.....

Dat was moeilijk hè, toen jij jouw geliefde los moest laten?
Even leek het er op dat de chemie in jullie relatie voldoende sterk zou zijn om de onderlinge tegenstellingen te overbruggen.
Maar na rijp beraad en herhaalde pogingen heb je de handdoek maar in de ring gegooid.
De cohesie tussen jullie beiden bleek niet sterk genoeg om samen vol vertrouwen de toekomst in te gaan.

Meer dan ooit heb je het gevoel dat jij in jouw eentje weer de boontjes moet doppen.
Je bent weer terug geworpen op jezelf.

Het betekent ook wel weer een stukje bevrijding nu je niet meer zo afhankelijk bent van de ander z'n commentaar. Maar al met al heeft het je toch meer aangegrepen dan dat je jezelf durft toe te geven. Voorlopig moet je even niet meer denken aan alles wat te maken heeft met relaties tussen mensen..

Zouden andere mensen dat nu ook zo ervaren?
Je kijkt terug naar momenten waarop het erop leek dat een heel nieuwe toekomst
zich aan jouw horizon leek te ontvouwen. Dikwijls was je vervuld van hoop en blijde toekomstverwachting.
Totdat je weer met jouw voeten op de grond kwam en de balans ging opmaken.

Je hebt geleerd van jouw verleden.
Sommige dingen zouden jullie nooit bevredigend kunnen oplossen.
Het verleden had in jullie beider leven te veel sporen nagelaten.
Hoewel niet van harte, heb je er nu definitief een punt achter gezet.
Natuurlijk heb jij er in jouw gebed vaak God bij betrokken.
Het was soms alsof Hij zachtjes in jouw oor fluisterde:
'Het is jouw eigen leven, kind. Jij zelf zult de besluiten moeten nemen.
Wat je ook kiest; Ik ga écht wel met je verder.'

En met opgeheven hoofd loop je weer door, alléén, een onbekende toekomst tegemoet.