De allerbeste liefde

Als tiener zwijmelde ik bij het zien van de acteurs in oude speelfilms.
Op de camping in Frankrijk was ik smoorverliefd op een franse jongen met prachtig dikke wenkbrauwen. M'n blonde zus vond ie echter veel interessanter dus was ik die zomer boos op haar.
Los van daarvan is het fenomeen kalverliefde aan mij voorbijgegaan, en rolde ik langzaam in de fase van adolescentie.

Toen ik 21 was gebeurde het:
M'n beste vriendin en ik werden beiden verliefd op dezelfde studiegenoot. Alleen zij in de overtreffende trap. En ondanks dat zij ziek was van de vlinders, kon zij oprecht bidden dat God hem de juiste vrouw zou geven : ook als zij dat NIET zou zijn.
Zij zijn gelukkig getrouwd en vrienden voor het leven... Goddank heeft het onze vriendschap niet vertroebeld.
Op m'n 29e was ik verliefd op een jonge arts. Maar werk en liefde kun je beter gescheiden houden. Assisteren bij het inbrengen van een infuus met bibberende handjes. Overleg tijdens artsenvisite... het was een kwelling.

Toen ik 32 was vond ik het toch eens tijd worden dat God een leuke man op m'n pad zou brengen. Maar ja, met plannen om de zending in te gaan werd het wat ingewikkeld : stel dat hij lekker thuis wilde blijven ?
Op de bijbelschool fladderden wat vlinders in de buik, maar verder diende de droomman zich nog niet aan.

Terug uit de zending besloot ik maar eens de stoute schoenen aan te trekken:
De christelijk site werd ontdekt : Dates, verkering, mannen met zware rugzakken, een stalker kwamen voorbij....
In die tijd werd m'n beeld en verwachtingen van mannen fors bijgesteld. Mannen die jongere vrouwen wilden, die kinderen van een jongere vrouw, of alleen maar sex wilden. Sommigen wilde vriendschap. Maar meer ook niet.

De naiviteit is nu wel weg. De realiteit diende zich aan.

In dat alles was de Here , liefdevol, troostend, m'n geweten scherpend, vergevend , mij sterkend in mijn zelfvertrouwen als vrouw. Ik kan een boek schrijven over de vele mooie momenten met Jezus.

Gisteravond dacht ik aan de echtparen die ik ken..
Las ik een mooie blog van een pas getrouwde vrouw over toewijding..
En ik realiseerde mij weer eens wat een klus het toch is: een liefdesrelatie.
Zelfs als man en vrouw beiden God kennen. Dan nog..
Ik vergeleek de manvrouw liefde met God's liefde.

En eindelijk na 44 jaar wist ik het heeel zeker:
de Allerbeste Liefde heb ik al die jaren al ontvangen !!
Al die jaren als single ontving ik BERGEN liefde van Jezus, van mijn hemelse Vader. Hartverwarmend troostend, helend, vreugde gevend...

Tot dusver heb ik het als vrijgezel vrij en gezellig gehad.
Ben ik gezegend met mooie vriendschappen en voldoende financien.
Heb ik opnieuw gestudeerd, naast m'n baan.

In dit alles prijs ik God, aan wie ik alles te danken heb.

Verwonder je dus niet als ik zeg:
De laatste jaren is het verlangen naar een relatie wat vervlakt.

Lieve prachtige hunk van een droomman , wie en waar je ook bent:
kom met geduld en vertrouwen ..
Want ik begin er alleen aan als God mij verzekerd dat t goed is....