Kinderen..

" Sorry" ,zei hij,
" ik vind je hartstikke leuk maar ik zoek een jongere vrouw omdat ik kinderen wil krijgen".
" Ik wil nooit vader worden", zei hij ... "Dus als ik dat wel wil, heeft het dan wel zin dat we nog verder gaan" ? antwoordde ik.

Dit zijn enkele ervaringen die ik heb meegemaakt.
Heel wat mannen en vrouwen 'bloggen' hun ervaringen van zich af.
Hier mijn bijdrage:
Voor mannen, om te begrijpen dat dit een teer punt kan zijn voor vrouwen.
Voor vrouwen zonder kinderen die het 'nooit-moederschap' voelen.

Vrijgezel en geen kinderen en 43 jaar jong. "Geen kinderwens" ? Ja, wel gehad !, en nu? Tsja ..." Moet ik het verstandige of gevoelsmatige antwoord geven? "

In het verleden heeft het een paar keer hard aangevoeld:

M'n zus die de kinderspullen bewaarde voor mij " Want", hoopte zij " wie weet kan ik ze jou nog eens geven" ....
De zoveelste keer dat er een kraamvisite langskwam...
Wanneer je het gezinsleven geniet bij vrienden...
Tsja, en dan die enkele keer dat ik meemaakte dat een man dan 'toch geen interesse had", omdat ik 'te oud' was....of
"He!, ik kan niet zoals veel singles hier, leuke foto's plaatsen van mijn kids"..

Allemaal momenten dat ik het even voel:
Ik ben geen moeder en dat is best wel leeg. Want iets in mij zegt mij dat dat niet zo bedoeld was.

Nee, ik ben nooit wanhopig emotioneel in de knoop geweest met mijn biologische klok.
Nooit heb ik mij geprobeerd vast te klampen aan een man om dan maar.....
Altijd lekker doorgegaan met de dingen die God op mijn weg bracht.
Heb genoten van mijn vrijheid.. Ik geef het eerlijk toe.

Maar dat wil niet zeggen dat het mij nooit eens bezighoudt.

"Vele zullen de kinderen zijn, van de kinderloze" (vrouwen) Dit is een belofte uit het NT.

Man die het gemis van het vaderschap ook ervaart: neem ook jij die woorden als troost en belofte. Jongens en meisjes hebben ook een 'vaderbehoefte' die soms verder gaat als hun eigen vader. Een man die de liefde toont van de Hemelse Vader...
Liefdevolle tantes ...ook zo broodnodig.
Door mijn diepgelovige tante met wie ik bevriend was, leerde ik God persoonlijk kennen !

Zelf heb ik 11 jaar lang kinderwerk groep 7 en 8 gedaan.
Aan de zijlijn er voor kinderen mogen zijn. Met ze bidden en hen zegenen. Hun geloof verdiepen en hun verstand mogen scherpen...

Bidt voor de kinderen die op je pad komen.
Ze hebben het zo nodig.
En komen ze niet naar jou, vind een weg naar hen .

Kortom geen tranendal. God weet wat je voelt..

Toch, maar ff geblogt.
Hoe dit is voor een single vrouw zonder kinderen.....