Dag van jouw geboorte

Gisteren schreef ik een overdenking over de graankorrel,
die in de grond z'n dood tegemoet gaat, alvorens vrucht
te dragen.
Dit naar aanleiding van Jezus' eigen woorden.
Er zijn slechts twee dingen absoluut zeker in een mensen-
leven, en wel te weten, de dag van jouw geboorte
en dat er een dag komt dat je zult sterven.
Nogal opwekkende woorden voor een dating-site.

De paradox van het christelijk geloof zit hem daarin,
dat je het leven zult ontvangen wanneer je akkoord bent
gegaan met de enige voorwaarde: te sterven aan jouw oude
natuurlijke leven.
Romeinen zes vat dit kort en bondig samen.
Wil het opstandingsleven van Jezus Christus in ons tot haar
recht komen, dan is het enige offer van onze kant om de
autonomie over ons eigen leven prijs te geven.

De prijs voor onze rechtvaardiging is door Jezus Christus
betaald aan het kruis van Golgotha.
Daar kunnen we absoluut niets aan toevoegen.
Dat kostbare offer wordt geëffectueerd na een ootmoedige
overgave door tegenover Hem uit te spreken dat Hij vanaf
nu de leiding over jouw leven mag overnemen.
Jouw autonome recht op zelfbeschikking over wat je zult
doen met jouw leven geef je uit handen in onderworpenheid
aan de leiding van de heilige Geest.

Het is niet abnormaal dat in een christenleven deze keuze
honderden malen herhaald wordt.
De wedergeboorte van een mens komt daarin tot uiting
dat je van binnenuit steeds zoekt naar wegen om met jouw
hele bestaan God te behagen.

Als dit orakeltaal voor je is, dan sta je nog buiten het
Koninkrijk.
Er is absoluut niets in ons hele leven waarop we op
enigerlei wijze de genade van God kunnen verdienen.
Een intens diep verlangen om de genade van God te ontvangen
wordt altijd door Hem gehonoreerd.

Hoe waar is het woord van Jezus:
'Want wat zou het een mens baten, als hij de gehele wereld
won, maar schade leed aan zijn ziel?'
Als je Hem toelaat in jouw hart, dan krijg je duizendvoudig
terug, en als einde: het eeuwige leven.