Uit de puinhopen

bouwt God iets nieuws.
Ik ben elke keer weer een tikkeltje wantrouwend
als ik de pagina's-grootte advertenties zie van bekende
evangelisten waarin hun campagnes staan aangekondigd.
Het aanbod in christelijke conferenties en weekenden is
ongeëvenaard.
Als christenen zich massaal in dit wervelende aanbod zouden werpen, dan kon, bij wijze van spreken, Christus morgen terug komen.

Soms denk ik aan de tekst, dat in het laatst der dagen gezegd wordt: 'Zie hier is de Christus; zie, daar is de Christus. Gelooft het niet.'
Wil ik mij in het leger scharen van de opwekkings-pessimisten? Voorzeker niet!

Veel uitleggers van het bijbelboek 'Openbaring aan Johannes'
delen de aanzeggingen aan de zeven gemeenten in tot historische tijdperken. In dat geval zouden we nu leven
in het tijdperk van Laodicea, een lauwe gemeente, die alle
overtuigingskracht voor de buitenwereld al lang is kwijt geraakt. Misschien geldt dit wel voor het kerkelijk leven in West-Europa. Wie zal het zeggen?
Echter, in Zuid Oost Azië, Afrika en Zuid Amerika bloeit de christelijke gemeente meer als ooit tevoren en neemt ze indrukwekkend toe in ledental.

Jezus zegt dat de poorten der hel de Gemeente niet zal overweldigen. De kerk van Jezus Christus is Gods eigen schepping. Dat jij en ik zich onder haar noemer mag scharen,
dat is puur genade van God.

Na de desastreuse verkiezingsnederlaag van het C.D.A. vragen we ons ontnuchterd af, wat er nog overblijft van het christendom in Nederland en West-Europa.
God is bij machte om uit oude puinhopen iets kompleets nieuws te bouwen. Daarom zullen we niet wanhopen maar vertrouwen in een toekomst samen met Hem!