Wat is de hel?

Een definitie zou kunnen zijn:
'Het lot, dat je ondergaat, waarin je niet langer
meer in staat bent om vrije keuzes te maken....'

Ik verveel me een beetje.
Om 12.15 uur nog een heerlijk paasbroodje gegeten.
Ik begin een beetje doezelig te worden.
M'n vrouw is net thuis gekomen van haar werk en doet
boven een slaapje.
Ik ga in m'n makkelijke fauteuil zitten,
trek aan de handle, en neem een horizontale positie in.
Even wegdromen.... straks komen enkele van onze kinderen.

13.00 uur. Nou, dat was best even lekker. Ik kom weer bij.
Een overbuurman, met wie ik bevriend ben, fietst langs.
Hij kijkt bij ons naar binnen om te zien of hij misschien
van mij een glimp ontwaart.
Ik weet niet zeker of hij mij opmerkt.
Zal ik een uurtje naar hem toegaan?
In de omgang met mensen ben ik niet zo'n prater.
En als ik zo'n minuut of twintig naar m'n buurman heb geluisterd, dan begin ik moe te worden.
Vandaag heb ik geen zin meer om moe te worden.

Even op funky fish kijken of er nog mails zijn binnengekomen. Ja, nog een reactie op één van m'n blogs.
Daar word ik vrolijk van.
De laatste dagen verveel ik me een beetje.
Ik ben aan het herlezen van een dik boek vol met avontuurlijke zendingsverhalen. Verhalen van mannen en vrouwen voor wie geen offer te groot was om de wereld in te gaan en het evangelie te verkondigen.
Ik voel me ontevreden over mezelf.

Ik denk aan mensen met ernstige beperkingen,
aan hen voor wie de leefwereld steeds kleiner aan het worden is. Ik denk aan oude mensen die zijn opgenomen
in verzorgingshuizen en nog hoogstzelden bezoek krijgen
van kinderen en familieleden.

Ik denk aan die zondagochtend toen ik een predikant beluisterde in een verzorgingstehuis in Driebergen.
Ongeveer een stuk of dertig hoogbejaarde mensen
werden binnengebracht of... sjokten stilletjes achter
hun rollators naar binnen.
In een reflex dacht ik: Zal er ooit een dag aanbreken
dat dit een keer ook mijn voorland zal zijn?
Toen was ik nog slechts vijftig jaar, jong en krachtig...

Maar wat, als je geen geloof hebt.....
geen uitzicht op een eeuwig leven.
Je kent Jezus Christus niet als jouw persoonlijke Verlosser.
En dan komt er voor mensen een tijd dat hun leefwereld
steeds kleiner en kleiner wordt.
De eenzaamheid en de verveling slaat toe.

De Paasdagen lopen af.
God zij dank zijn er nog heel veel factoren in m'n leven
waar ik geluk en zingeving aan ontleen.
Maar wat voor die millioenen Nederlanders
die niet langer meer de betekenis van Pasen kennen?
Hoe zal hùn toekomst zijn?
En, hoe erg vind ik dat eigenlijk nog?
'Heer geef me een bewogen hart, en
behoed hen voor de eeuwige dood'.