Blog
Ziekenhuisopname
Door datingsite- en communitylid
Willem-Anne
12-03-2010 14:30 | bekeken:
943 | funked:
0 | reacties:
3
woensdagmorgen 7.30 uur:
M'n vrouw heeft me net bij het ziekenhuis afgezet,
Ik zit in m'n uppie in de grote ontvangsthal
en er is bijna nog geen mens te bekennen.
Het leven moet nog op gang komen.
Ik heb me een beetje in een hoek geïnstalleerd.
Dan kan ik alles goed observeren.
Twee gratis ochtendkranten heb ik me toegeëigend.
Prostaat-operatie.
Als alles goed gaat mag ik vrijdag weer naar huis.
Wat een zegen is het als je kennis hebt aan Jezus.
Je hebt het vermogen jouw gedachten te laten landen
bij Iemand buiten jezelf.
Het basisgevoel van Nabijheid is heel reëel.
'De Heer is mijn herder....
Zelfs al ga ik door een dal.......'
Al mijmerend denk ik: Het is tijd voor jouw ochtendkrantje.
2 uur na de operatie:
Het gevoel in m'n onderlijf komt langzaam weer terug
De eerste twee sneetjes brood smaken voortreffelijk.
Ik ontmoet vriendelijke verpleegkundigen
en krijg het gevoel van een eerste klas hotelaccommodatie.
Het leven is goed.
Ik heb tot nog toe geen last gehad
van irritante bijverschijnselen.
Vanuit de vierde verdieping van het ziekenhuis
kijk ik naar de zonovergoten toppen van de bomen.
Ik heb er bewust voor gekozen om de tv aansluiting
over te slaan.
Ik weet dat er vandaag mensen voor me bidden.
Het is een ervaring op zich om achtereenvolgens
zo'n 48 uren door te brengen
op een bed van één bij ruim twee meter.
Omdat ik vastgemaakt ben aan allerlei toeters en bellen
moet je ook echt genoegen nemen met die beperkte ruimte.
Ik heb twee goede spirituele boeken meegenomen
maar die lenen zich niet om onafgebroken uit te lezen.
De eerste nacht had ik veel moeite om te kunnen slapen.
De hele nacht op m'n rug liggen vind ik geen pretje.
Tòch ben ik nog een tikkeltje verwonderd
over m'n rusteloosheid
om 48 uur in harmonie met mezelf door te brengen
vrijdagmorgen, 5 uur.
Dankzij een slaapmiddel heb ik vannacht heerlijk geslapen.
Maar nu ben ik klaar wakker.
Nog vijf uur te gaan en dan mag ik weer naar huis.
Ik kan de hele wereld weer aan.
God zij dank.
7.30 uur:
Inmiddels heb ik 4 glazen thee en 3 glazen water gedronken.
Ik moet véél drinken.
Nog een paar uurtjes en dan komt m'n geliefde me weer halen.
Geloof maar dat ik me thuis laat vertroetelen.
Maandag heb ik bij de groot-grutter al een pot kersen op sap
gekocht, om, zodra ik uit het ziekenhuis ontslagen zou zijn,
mezelf te verwennen.