Een tweede kans

Het gesprek met de chirurg was duidelijk geweest.
Hij legde zijn hoofd in de schoot.
Wat hij vreesde was nog het meest
die onverbiddelijke dood.

Hij had eigenlijk best een mooi leven gehad.
Aan geld had het hem niet ontbroken.
Het onzichtbare land wat hij nu betrad
daarvoor had hij zijn ogen gesloten.

Men had hem van God en van Jezus verteld.
Tòen had hij écht voor de Here gekozen.
Korte tijd was Jezus zijn sterke Held
echter..... met steeds grotere tussenpozen.

Hij maakte een snelle carrière.
Bij de meiden was hij best wel in trek.
Dat werd toen zijn grootste barrière
en ging hij niet langer meer naar de kerk.

Hij had best veel plezier in zijn leven gehad.
De stem van zijn hart legde hij het zwijgen op.
Toen kwam dat onvermijdelijke moment
dat God in zijn leven sprak: 'Stop!'

God gaf hem genade nog éénmaal te kiezen.
Die kans heeft hij toen waargenomen.
Hij had immers niets meer te verliezen.
En hij werd opnieuw door de Here aangenomen.

Die laatste tijd van zijn leven heeft hij veel geschreid,
tranen van diep en van innig berouw.
Zo werd de verloren zoon binnen geleid
in het hemelse Godsgebouw.