"funky dates" deel 2

Destiny ging wat dichter bij de haard zitten en keek naar de vlammen .Ze stak haar handen uit en warmde ze aan de warmte van het vuur. Ze vroeg zich af waarom Luke dat had gezegt. Zij had wel net gedaan alsof ze het niet verstaan had , maar kon het gewoon niet geloven. Luke mompelde ondertussen in de keuken tot zichzelf. "Man, waar ben je mee bezig , wat heb je nou weer gezegt" "Ik hoop maar dat ze niet denkt dat ik nu achter haar aanzit " Hij schonk de chocolademelk in een grote beker en liep zachtjes terug naar de bar. Daar zat ze ,haar handen naar voren naar de haard toe, haar mooie lange bruine haar hing als slierten om haar mooie gezichtje. Ze zag er verdrietig uit. Hij onderdrukte het warme gevoel dat hij kreeg in zijn binnenste als hij naar haar keek. En liep snel naar haar toe . "Kijk eens aan miss Destiny , je warme chocolademelk, wil je mischien nog iets te eten erbij? "
Destiny dacht bedachtzaam wat ze zou antwoorden.Zou ze vragen om een spaggetyschotel? Ze had wel erge trek, maar zou wel betekenen dat ze nog langer in zijn aanwezigheid moest verkeren. Haar honger won het echter van haar gevoel. Ze had geen kracht en energie meer zich te verzetten, en met een zacht en beverig stemmetje stamelde ze " uh ja graag, ik lust eigenlijk wel een spaggetyschotel." Luke antwoordde met een kort "Komt eraan!!!" en vluchtte snel de keuken weer in . Gelukkig had zijn chefkok net die ochtend nog extra inkopen gedaan.
Hij was net bezig de spaggeti in de pan te doen toen hij een welbekende vrouwelijke stem hoorde roepen "Lukeee lieveling ben je in de keuken Snel liep hij naar de bar , maar het was al te laat.... daar stonden ze tegenover elkaar. Destiny staarde met betraande ogen en vol ongeloof naar die vrouw die Luke lieveling had genoemd, ze griste haar tas van de stoel en liep zo snel mogenlijk het strandcafe uit , ze moest weg hier, weg van die vrouw , weg van Luke , weg uit deze omgeving. Luke rende haar echter achterna, Destinyyyy , Dessss blijf staan alsjeblieft. Maar het was als aan dovenmansoren gezegt . Hij zag haar steeds kleiner worden en kleiner tot ze een stipje in de verte was geworden. Luke bleef machteloos en verdrietig achter. Zou hij haar ooit nog terugzien?...