Echte vriendschap.... bestaat dat???

Vriendschap, wat versta ik daaronder?
Iemand die oprecht naar mij is ,iemand die mij echt wil leren kennen, niet naar de buitenkant alleen kijkt maar wil zien wie ik ben van binnen. Iemand die er altijd voor me is waarmee je kan lachen en huilen. Waar je leuke dingen mee kan ondernemen en samen kan filosoferen over het leven over God en over de dingen die ons bezighoud.Die samen met je uitkijkt naar je hoogtijdagen zoals doop, en huwelijk , kindje krijgen.
Mischien heb ik het begrip "echte vriendschap" wel geidialiseerd. Want eerlijk gezegt elke keer als ik denk eindelijk zulke vrienden te hebben gevonden raak ik teleurgesteld en kom ik erachter dat ik toch weer te licht bevonden ben. Zo dacht ik ook dit jaar weer "echte " vrienden gevonden te hebben, ik had ze uitgenodigt op mijn verjaardag, maar bij allebei hun verjaardag .... geen uitnodiging voor mij ... en dan gaan er bij mij alarmbelletjes klinken en ga ik filosoferen over het waarom? Ik kan niks bedenken waarom , ik kan het ze vragen maar ben bang voor het antwoord , dus vraag ik maar niks, heb zelf zoiets als iemand me graag op verjaardag wil hebben dan nodig je iemand zelf wel uit toch? Dus ja ik was schijnbaar ongewenst en dat doet pijn . Soms vraag ik me af zal ik het bijltje er maar bij neergooien ? zal ik me nog wel openstellen voor evt vriendschappen? of laat ik alles klappen en trek ik maar weer die veilige muur op en word maar weer einzelganger? Het is een 2strijd en een lastige. Op de vraag echte vriendschap .... bestaat dat
moet ik het antwoord schuldig blijven .... ik heb het antwoord nog niet gevonden.