Ben je nou helemaal gek geworden ??

Hoe vaak heeft jouw moeder jou dat wel niet toegeroepen?
Dat had er alles mee te maken dat je zo impulsief van aard bent. Er komt een malle gedachte in jou naar boven en je verzint van alles om dat ten uitvoer te brengen. Toen je vroeger nog op de lagere school zat, was er altijd veel lol met je te beleven. Je kreeg de hele klas met je mee en als de juffrouw jou betrapte, trok je het meest onschuldige gezicht van de wereld. Jij wist van niks.....

Die impulsieve aard bracht je ook nogal eens in de problemen. Dan had je van die fratsen uitgehaald en het was eigenlijk toch niet echt leuk meer. Je had er nog wel even lol over maar je realiseerde je ook dat je er andere mensen mee bezeerde.
Je woonde vlak bij de brugwachter in jouw dorp.
De kleine scheepjes van rond de honderd ton die door het kanaal voeren maakten gebruik van hun scheepstoeter, reeds vanaf driehonderd meter vanaf de brug. Dan kwam de brugwachtersvrouw naar voren om de brug te openen.
Jouw vader had een winkel en hij verkocht ook toeters en het geluid was hetzelfde als van die scheepstoeters.
Wat heb je de brugwachtersvrouw vaak tevergeefs naar voren laten lopen.
Die keren dat je een touwtje vast maakte aan de trekbel van het huis van kapper Deuzeman en je zelf - tijdens het schemerdonker - weg kroop achter de heg met het touwtje in jouw handen. En de arme man snapte er niks van hoe die bel nu over kon gaan terwijl er niemand op de stoep stond.

Toen je ouder werd had je soms ook van die stomme invallen.
Dan trok je de stoel weg toen een jonger iemand van jouw eigen leeftijd wilde gaan zitten. Ja, zulke dingen pakken dan slecht uit. Ze had zich dan wel niet echt bezeerd, maar je was bij haar voor goed uit de gratie.
En dan die puberleeftijd met al jouw dwaze verliefdheden.
Je was best een mooi stuk, al zeg je hetzelf, en aan elke vinger kon je wel een jongen krijgen. Je voelt je er altijd nog een beetje schuldig over hoe je koketteerde met jouw mooie figuur en de jongens het hoofd op hol joeg.

Toen je ouder werd ben je nogal bezeerd door gedoe van anderen. Je wilt er liever niet teveel aan terug denken want dan voel je weer opnieuw die pijn van binnen.
Je hebt erg ingeboet aan die spontaniteit die je vroeger bezat. Je bent wat bezadigder en ingetogener geworden......
maar ook wat minder vrolijk.
Soms ervaar je het leven als een last.
Je bent dankbaar dat je jouw geloof hebt, maar soms heb je
echt van die tijden dat je het leven niet zo erg meer ziet zitten. Dan ben je wat depri en kan het je allemaal niet zoveel meer schelen. Je bent nu al bijna dertig en soms denk je over jezelf als een oude vrijster.

Afgelopen zondag was je erg bemoedigd door de preek van jouw dominé bij jou in de kerk. Die ging over de verloren zoon. Al ben je dan geen jongen, in jouw denken over jouzelf paste daar 'de verloren dochter' ook wel in.
Na die preek van zondag gloorde er weer wat hoop op in jouw ziel.

Iemand wacht op mij.......