De laatste reformatie

Géén theorieën;
een reformatie kan de Kerk nog redden.
Géén vormendienst, géén liturgieën, doch Jezus'bloed!
Een doop van Geest en vuur in alle kerkebedden,
die ons verrassen zal, en wakker schudden,
en brengen op de knieën.

Geef dan opnieuw weer mannen Gods, o Heer der Kerk,
die klaar en onverbloemd het volk hun zonden durven noemen.
En Christus prediken, de opgestane Heer,
de God der Schriften,
opdat vertwijfelden
in Christus' kruis gaan roemen.

Uw Kerk is zo verziekt en zwak en bloedt uit duizend wonden.
Verdeeld, opnieuw weer afgescheiden;
hérvormd, nog eens gereformeerd.
Doch niet de Reformatie van uw Geest wierp wallen op;
kloosterde achter koude kerkemuren.
Gij gaaft uw eigen Christus.
Mocht ieder zijn: alleen van God geleerd.

Doe dan versmelten Heer, die kille stenen muren,
die looch'ning van uw bloed, verzoening, Godheid.
Stort in ons uit een vuur
om te getuigen tegen bange buren:
Dat God niet dood is,
maar dat Hij leeft in eeuwigheid!

O, Geest van God, o Noordenwind, o Zuidenwind,
doorwaai uw hof opdat de balsemgeuren stromen
van leven door uw Zoon.
Gij hebt immers gezegd:
'Jij mensenkind, vertel, getuig, geloof,
dat doden tot nieuw leven zullen komen'.