Een geschenk van mijn oma..
althans dat dacht ik...
Mijn moeder had van mijn oma een doosje gekregen..
een doosje voor mij van oma. Ik was een kleine meid, van wat zal het zijn geweest? jaar of 11 ?
Mijn moeder vertelde mij dat ik het vast heel erg leuk zou vinden, dus ik was erg benieuwd, wat zou er in dat mooie doosje zitten
Wat was oma toch een schat!
Nog nooit was ik zo histerisch rond gesprongen
, de angst brak me van alle kanten uit en zo hard gillen had ik bij mijn weten niet eerder gedaan en ook daarna niet meer.
Er was iets in mijn haren gesprongen en ik wist niet wat.
Wat ik wel wist was dat ik het eng en alles behalve grappig vond.
Mijn moeder verloste mij van het enge ding in mijn haren..
In het mooie doosje had een vreselijk grote sprinkhaan van 7-8 cm. gezeten
Die integenstelling tot mij erg blij was weer frisse lucht te kunnen happen en weer licht te zien.
de beleving schoot mij zo te binnen na een gesprek.
Tegenwoordig moeten we lief en aardig zijn. Als we iets niet leuk vinden moeten we het wel zo zeggen dat het op de ander aardig overkomt. Met als gevolg dat de daadwerkelijke boodschap lang niet altijd overkomt zoals was bedoeld.
Met andere woorden je omhult de mindere leuke boodschap (de sprinkhaan) in een mooie verpakking (het mooie doosje). Is dat niet schijnheilig?
Nee doe mij zo de sprinkhaan maar, dan weet ik wat ik kan verwachten, wat ik er aan heb en waar ik aan toe ben.
Voor mij geen mooi ingepakte doosjes
