Inside your heart

IN GEESTVERVOERING
'Want hetzij wij in geestvervoering kwamen, het was in dienst van God ...(2 Cor.5)

Het gebeurde tijdens de conferentieweek: Dienstbaar in de
kracht van de Heilige Geest. Halverwege de week hadden we
diverse workshops, seminars, etc. Met zo'n groep van 25 deelnemers nam ik deel aan de seminar over 'doordrenkend
gebed'. Na een inleiding van ongeveer een kwartier luidde de opdracht om, onder begeleiding van een instrumentale
aanbiddingsceedee ons hart op God, tot Jezus te richten.
Het was een ceedee van Ruth Fazal: Inside your heart.
Iedereen ging zo relax mogelijk zitten om in een luisterende houding ons hart op God te richten.
Ik heb het als een heel indrukwekkend uur ervaren.

Na enkele minuten ervoer ik Gods aanwezigheid als het ware
in golven van steeds wisselende decôrs. De Here Jezus Zelf
kwam me tegemoet en ik was tot in het diepst van m'n ziel
ontroerd dat Hij naast me wandelde en we steeds een poosje
stil stonden bij zowel hoogtepunten als bij dieptepunten van m'n leven.
Vooral de jaren van tussen m'n 15e en 25e werden sterk
uitvergroot. Ik had in die tijd ondubbelzinnig voor Jezus gekozen en dat bracht ook een heel grote vereenzaming mee
in m'n sociale contacten. Wat heb ik me in die jaren vaak
intens eenzaam gevoeld.
Daar waren gebeurtenissen waarvan ik niet wilde dat anderen
dat weten zouden. Jezus en ik stonden er samen bij stil en ik voelde geen spoor van veroordeling.
En zo wandelden we verder.

Tussen de bedrijven door nam zo'n golf weer af; ik werd me
weer bewust van m'n omgeving.
Vanuit m'n hart luisterde ik naar de klanken van de muziek;
het decôr veranderde weer en in een nieuwe situatie ervoer
ik Jezus' aanwezigheid.

Er was een decôr dat ik Hem smeekte om al m'n kinderen
veilig Thuis te brengen.
Bij een volgend decôr breidde ik dat uit naar de gezinnen
van m'n broers en zus en vroeg de Here om Zijn barmhartigheid.

In dat ene uur heb ik zó ervaren van wat de bijbel zegt:
Zo is er dan geen veroordeling meer voor hen die in Christus
Jezus zijn.
Was er ergens nog een latente angst om de mogelijkheid dat je misschien toch nog verloren zou gaan, dan smolt die angst als sneeuw voor de zon van Gods liefde.
Ik ervoer in de geest parallellen in relatie tot dat
wereldbekende gedicht: Voetstappen in het zand.
Het was geen visioen, maar ik bevond me in een soort van
geestvervoering waarin ik heel duidelijk wist dat Jezus Zelf
Zich steeds in mijn nabijheid bevond. Hij was er overal bij.

Het ontroerde me dat ik over allerlei zaken waar ik me
schuldig over voelde, dat Hij dat relativeerde. Hij wees niet met een priemende vinger naar mij. Het hele uur
stroomden de tranen over m'n wangen in een soort ontzag en van goddelijke gelukzaligheid.

Ook was er een decôr van dat de wereldvrede weggenomen werd.
Nog nooit heb ik zo'n intense dreiging gevoeld op een manier
dat ik wist dat 't eindtijdscenario voltrokken zou worden.
En wéér ervoer ik: Ook dan Wim, ook dan ben Ik bij machte om
jou en jouw geliefden te bewaren.

Tot een paar keer toe zag ik tegen het einde een zandloper.
En ik ervoer in m'n geest: Jouw leven is eindig.
God staat boven de tijd. Hij ziet jouw begin en jouw einde.
Ik zag de laatste zandkorrels van de zandloper wegglijden
en Jezus verzekerde me: Ook dan Wim, ook in dat laatste
traject zal Ik er voor jou zijn.
Ik heb het ervaren als, om het in bijbelse termen te
verwoorden: 'de hand des Heren drukte zwaar op mij'.
De rest van de dag was ik nog tot weinig toe in staat.