U vraagt maar...

U gaat ergens vanuit. Jazeker, op het moment dat u deze letters samenvoegde tot de woorden die u inderdaad correct leest, verw8te u namelijk dat het allemaal op zijn plaats zou vallen. U vraagt zich echt niet meer af hoe of waarom. Het is bizar hoe sommige mensen ervan uitgaan. Neem iets zinnigs/onzinnigs waar u normaliter van uitgaat en vraag je dan eens af hoeveel alternatieven er zijn op situatie. En wie/wat daarvoor de doorslaggevende factor is.

Vreemde existentialistische vraag misschien, zeker voor iets als ik. Ik vind het nu eenmaal grappig om die andere weg in te slaan. Dit kan wel eens vermoeiend zijn. Ik ben dus ook een soort van eeuwige single. Geschreven op de noten van Mars. U vraagt maar... De eventuele lezer gaat er namelijk vanuit antwoord te krijgen op de vraag (Wat?) hiermee bedoelt wordt. Als de lezer sowieso bevatte dat hier zojuist iets bedoeld werd. Dus dank u voor het maken van mijn punt. Ja u was hier ergens, maar moest het toch nog ff overlezen? Geeft niet, u heeft de tijd. 't Is geen vorm van helderziendheid of iets dergelijks. Hoewel ik wel vind dat u eens mag nadenken over de vorm van uw gezicht waarmee u dit leest. En probeer alstublieft niet een verklaring te vinden om het bovengeschrevene te ontkrachten, dat is onzinnig. Zelfs als u de tijd heeft.

Ik ging er namelijk al vanuit. De doorslaggevende factor? Het is in dit geval het simpele feit dat we altijd verw8en hapklare woordjes met schoolboek8ige uitleg door ons filter heen te mogen drukken, die overigens gevormd is tekst alleen te verwerken met het programma dat iedereen gebruikt, simpel gezegd oftewel/ergo in a Word. Klinkt u dat als muziek in de oren? Of eerder teveel komma's? Te lange zin? Nee dit is de uitzondering die de regel breekt, ontregeld en uiteindelijk haar onzin met nagels verzegeld. Om onzin boven water te krijgen moet ze namelijk getorpedeerd worden door nog grotere onzin.

Dit is namelijk de oorzaak van ontwikkeling, twee stappen terug, doet ons namelijk besluiten 1 stap naar voren te gaan. Men claimt namelijk dat stilstand achteruitgang is. Gaat daar ook van uit. Of vanuit? Probeer de hakken in het zand te zetten dan heet dit achteruitgang. Totdat de ander zijn zolen kapot gelopen heeft. Die ging er namelijk vanuit dat achter de volgende berg de regenboog wel de grond zou raken. Dit heet vooruitgang. En in feite Word er nog altijd diezelfde fout gemaakt door menschen zolang als vader tijd loopt te spacen. Het is namelijk bizar tegen vadertje tijd in te racen. Hij zit er namelijk niet mee. U wel. Maar nu even niet, u heeft immers de tijd. Jawel, stijf doorlezen, we hadden dit tijdens de vorige onzinnige alinea namelijk al geconstateerd. Nu terug trekken zou een zwaktebod zijn. En zwak bent u niet dus u gaat doorlezen. Wat zwak. Laat dat nou juist het hele punt zijn.

Want ik ging er al vanuit op het moment dat u dit las. Zo werkt dat namelijk en u confermeert zich daar bij deze aan. U bent dus zojuist gepromoveerd tot een stuk literaire eenheidsworst. Dat geeft niet. Neemt u het zichzelf niet kwalijk, dat zal iedereen namelijk worst zijn, uzelf inclusief. Want als u het gesnapt had was u nu niet meer aan het lezen. Waarom? Dat leg ik later uit, dus leest u even door. Ik wil hier echter wel een een punt maken.

.

U heeft hem gezien? Dat we straks niet in een welles/nietes discussie terecht komen? Zou ik namelijk vervelend vinden aangezien ik een stuk tekst ben en u de onzinnige mens die zijn eigen fout niet kan accepteren en daarom later in dit stuk hoe dan ook gaat beredeneren dat het toch niet is zoals hier staat geschreven.

Ook de zin ervan, het idee is gewoon bizar. Het is heerlijk te draaien in een tol van onzin net zolang tot de ratio in deze draaikolk de stroming te pakken krijgt en dan richting geeft. Zo is het in het algemeen mogelijk om dat te doen waarin mensen steeds lijken vast te roesten. De eigen overtuiging. De erosie van de geestelijke mensch. Waar het door Word veroorzaakt doet er in feite niet toe, feit is dat het blijft gebeuren. In deze context mag het gezien worden als je erbij neerleggen dat je doodgaat.

Stel, Tom Cruise Word opgezocht door degene die hij gaat vermoorden en krijgt vervolgens het volgende te horen: 'Ik heb het liever niet, maar het moet toch gebeuren, dus dan neem ik het heft liever zelf in handen.' Om vervolgens in volle overtuiging de ander het pistool in de handen te drukken, de loop tegen het hoofd te zetten en een berustende en belerende blik op te zetten. Deze vorm van volwassen gedrag zou Minority Report welzeker hebben doen floppen, maar het is echter wel de realiteit van alledag. Vandaar dat ik het hier ff benoem.

Als u nu nog niet begrijpt waarover het gaat, dan kunt u net zo goed stoppen met lezen. Als u wel begrijpt waarover het gaat, dan heeft u mijn punt niet begrepen. Doch, het zou nu wat meer tot u kunnen doordringen. Dat hoeft natuurlijk niet. Ik verbind daar geen oordeel aan. U wel, daarom bent u nu naarstig uw bovenkamer aan het raadplegen of u ondertussen doordrongen bent van het punt. Wat weer onzinnig is, want als dat zo was zou u zich dit niet afvragen. U gaat echter weer voor de vooruitgang? Ach, u bent een vrij mens. En u heeft de tijd. Ik geef u echter nog 1 keer de kans. Ik ben de flauwste niet hoor. Daar gaat ie:

.

U snapt het dus nog steeds niet. We doen het nog een keer en ik wil u vragen vooral gevoelsmatig in te gaan op de spontaniteit van het volgende teken en wat dit voor u betekent. Probeer het te voelen, niet te verklaren. Bent u klaar? Heel goed, daar gaan we weer:

.

U vraagt maar... Ik kan u nu al echter vertellen dat u geen antwoord gaat krijgen. Het heeft totaal geen zin namelijk. U bent wel zo'n dom stuk vreten dat u werkelijk hier nog bezig bent met deze tekst. Het is gewoon triest. En daarboven op Word u ook nog eens beledigd door een tekst. U werd zojuist een dom stuk vreten genoemd. Maar probeer de schuld niet op mij of de schrijver af te schuiven, dat gaat gewoon niet. Het is simpelweg uw eigen schuld, want u begrijpt mijn punt niet. Ik heb net de onzinnigheid uitgelegd, ik ben hier en daar inderdaad vrij qua interpretatie geweest, maar ik heb mij daarbij wel degelijk gehouden aan de algemeen geaccepteerde normering, die u ook in geprogrammeerd heeft gekregen en ben daarmee verdorie nog aan toe toch duidelijk geweest? Houd u dan alstublieft op nu? Ja? Of moet ik kwaad worden? Ik waarschuw u, als u het lef heeft om nu ook nog eens beledigt te zijn bent u wel een bijzonder dom rund!

Ik doe het nog 1 keer!

.

U bent ook gewoon onverbeterlijk he? Hadden uw ouders en leraren vroeger ook altijd zoiets van: Die kun je niets bijbrengen. Ik begrijp hen. Ik ben het met hen eens, ook al mag u denken dat u al met al redelijk terecht bent gekomen. Als u dat werkelijk denkt, bent u verre van alle positieve en dichterlijke punten die u uzelf toedicht en is het heel slecht met u gesteld. Ik kan u ook uitleggen waarom. Klopt, heel slim van u, dat ga ik nu doen. Daar ging u al vanuit zeker? Blij dat u dit met mij wil delen, maar zoals eerder aangegeven, dat wist ik al. Vervelend voor mij in deze is dat ik niet even in mijzelf diepzuchtend kan mompelen, teneinde zacht uit te drukken wat ik op dit moment van u vind. Maar goed, de uitleg. Ja hier komt ie, goed geraden: Ik vraag er niet om, (ja we zijn al begonnen, dit is de uitleg) ik verslaaf u niet, ik heb totaal geen autoriteit over u, noch is er momenteel iets gebeurt waarvan u denkt:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Nee he? Helemaal blanco, u verw8te dat het ging komen, vervolgens ziet u puntjes en denkt:

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

En nu verw8 u van mij dat ik uitleg hoe dat komt? Ja dat weet ik. U gaat daar namelijk van uit. Daarom bent u net zo achterlijk als ieder ander die denkt het wel voor elkaar te hebben in dit leven. En daarom ga ik u nu in volkomen verbijsternis achterlaten. Aan het eind gaat u iets denken in de trend van 'huh?' of 'nou ja!' (deze laatste is vooral het geval bij mensen die hun eigen fouten niet zien/kunnen toegeven) en dan bestaat er ook nog eens de kans dat u mij gaat overlezen. Of aan anderen gaat laten lezen om hun mening te vragen in de hoop dat hij/zij hetzelfde vind als u. Wat dus nog achterlijker is. Als u nu tegen zichzelf zegt: Helemaal niet, ik snap het wel! dan bent u tegen zichzelf aan het liegen want dan zou u deze letters niet samenvoegen teneinde daar woorden meett te vormen (nee u las het wel goed, ik schreef alleen 2 t's teveel, dat heet een schrijffout. Maar ga u daar vooral druk over maken, heel nuttig, gezien het feit dat u het toch wel begreep). Dus u liegt zowel tegen uzelf als tegen mij alleen ben ik degene die dat door heeft. Daarom houd ik er nu mee op.
U gaat namelijk maar door en mijn geduld met u is op. U vraagt maar...